Οι "προστάτες"

Οι "φυσιολάτρες" κυνηγοί. Μόλις χθες είχαμε μία κουβέντα από εκείνες τις ατέρμονες μεταξύ κυνηγών και "εμάς των άλλων" όπου εκείνο που προβάλλεται ως απαλλακτικό μέσο για την αιματοβαμμένη δραστηριότητα της θήρας είναι η "οικολογική" συνείδηση των τυφεκιοφόρων "αθλητών".

Αφενός δεν μπορούν να εννοήσουν πως ο όρος "οικολογική συνείδηση" και η αντίστοιχη δράση, περιλαμβάνει πρωτίστως το σεβασμό σε κάθε μορφή ζωής. Επιλεκτική συνείδηση είναι κάτι σαν την επιλεκτική ιστορική μνήμη. Δεν είναι ούτε οικολογική ούτε συνείδηση αλλά απλά πρόσχημα.

Στην πιο πάνω αντιπαράθεση ένα προσφιλές αλλά ανέρειστο επιχείρημα των οπλολάγνων περίεργων τύπων, είναι η κρεοφαγία και το κατα πόσο αυτή συμπεριλαμβάνεται στις διατροφικές συνήθειες του συνομιλητή τους. "Κι εσύ δεν τρως κρέας; άρα ούτε εσύ σέβεσαι τη ζωή του μοσχαριού, του χοίρου, του προβάτου, του κατσικιού του κοτόπουλου που μόλις εχθές έφαγες." Όλοι μας ανήκουμε στα παμφάγα αυτού του πλανήτη και έτσι αναπτυσσόμαστε όλα αυτά τα χρόνια που τον καβαλήσαμε.

Το θέμα είναι κατά πόσο είμαστε παμφάγα όντα και η συμμετοχή του κρέατος είναι σε λογικά πλαίσια εντός του διαιτολογίου μας ή κατά πόσο είμαστε υπερκαταναλωτικοί σε αυτό το θέμα και η ηθική της διατροφής δε μας αγγίζει. Εφόσον ζούμε στο σήμερα, το παραπάνω ζήτημα είναι ένα βήμα για τη βελτίωση μας ως άνθρωποι.

Για τους κυνηγούς όμως, οι οποίοι βρίσκονται αρκετά σκαλιά πιο πισω, αφού σκοτώνουν από hobby και όχι για να τραφούν; Υπάρχει ελπίδα; Αν υπάρχει αυτή σίγουρα δεν είναι οι "ελεγχόμενες κυνηγετικές περιοχές" αφού το μόνο που καλλιεργείται εκεί είναι η εκτόνωση των φονικών τάσεων του κάθε τζιπάτου τυφεκιοφόρου που επιζητά την επιβεβαίωση δια του φόνου.

Μία άλλη κατηγορία αποκτηνωμένων, ακόμα χειρότερη, είναι εκείνη που περιλαμβάνει τους ιδιότυπους κυνηγούς με τις παγίδες που θέλουν το θήραμα τους ζωντανό, αφού μόνο έτσι μπορούν να το πουλήσουν και να αποκομίσουν κέρδος.

Αν δεν τους ξέρετε, κάντε μία βόλτα στη λαϊκή του Σχιστού. Άφθονοι εκπρόσωποι του είδους αυτού θα σας καλούν με στεντόρειες φωνές να αγοράσετε από την πραμάτεια τους, την οποία επιδεικνύουν, ερεθίζοντας τα άμοιρα αιχμαλωτισμένα πουλιά και ζώα προκειμένου να επιδείξουν τις αντιδράσεις τους.

Το αστείο με όλους τους παραπάνω, είναι πως οι μεν δε χωνεύουν τους δε με το επιχείρημα πως "Οι κυνηγοί σκοτώνουν ενώ εμείς όχι" και "Εμείς σεβόμαστε τα ζώα, ενώ αυτοί με τις ξόβεργες (οι πουλοπιάστες όπως τους λένε) όχι"

Τι να πεις. Για να πείσεις για την αθωότητα σου πρέπει να δείξεις το χειρότερο και όχι να διορθωθείς ο ίδιος. Τι μικρόνοια....!