Για τη διαβούλευση για τη ΜΠΕ οριοθέτησης (διάβαζε εξαφάνισης) του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

Κινηματογραφική λέσχη Πικερμίου
Cine Σχολείο

Το ακόλουθο κείμενο συντάχθηκε από τα μέλη της κινηματογραφικής λέσχης Πικερμίου Cine Σχολειό για τη ΜΠΕ που συντάχθηκε για την (κατ' όνομα μόνο) οριοθέτηση, αλλά τελικά  για την (ξεκάθαρα και στην ουσία) συνολική και άκρως καταστροφική  διευθέτηση,  του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Η εν λόγω ΜΠΕ  τίθεται προς γνωμοδότηση στην δημοτική επιτροπή διαβούλευσης της 9^ης Νοεμβρίου 2017. Η κινηματογραφική λέσχη Cine Σχολειό, έχει ασχοληθεί εντατικά με το σύνολο του υδρογραφικού δικτύου του Μεγάλου Ρέματος, σε επίπεδο σχεδιασμού και παραγωγής σχετικών ντοκιμαντέρ. 

Γνωρίζοντας το ρέμα από κοντά και στο μεγαλύτερο μέρος του, αντιλαμβάνεται κανείς  τις σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις ως καταστροφή του τελευταίου φυσικού ρέματος που απέμεινε στην κάποτε πολυρεματούχο Αττική. Βλέπει πως καινοφανή (αλλά και παλιότερα ) οργανωμένα συμφέροντα έρχονται ακόμα μία φορά να σπείρουν το φόβο και τεχνηέντως να προκρίνουν τη λύση που συμφέρει αυτούς και όχι τους κατοίκους ή το ρέμα.

Σύμμαχους τους έχουν το γνωστό στρατό αχυρανθρώπων (βλέπε και παλιότερο post) και χηναρίων που αρκεί να κουνάνε τα φτεράκια τους προκειμένου να εγκρίνουν πάντα αυτό που θέλει ο αφέντης τους.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της κινηματογραφικής λέσχης Πικερμίου Cime Σχολειό (με την ημερομηνία που θα κατατεθεί στην επιτροπή διαβούλευσης). Ξέρουμε πως είναι μεγάλο αλλά μεγαλύτερο είναι το ζήτημα τς σχεδιαζόμενης εξαφάνισης του ρέματος επειδή δεν συμφέρει κάποιους να παραμείνει, να προστατευτεί και να αναδειχθεί ως το τελευταίο φυσικό ρέμα μία περιοχής από την οποία έχει εξαφανιστεί ότι ομορφιά διέθετε κάποτε. Ένα ρέμα που θα μπορούσε να είναι σύμμαχος μας δεν μπορεί να του φερόμαστε σαν να είναι ο χειρότερος εχθρός μας.  Γιατί και το νερό αλλά κυρίως η φύση έχουν μνήμη.

Εμβληματική εικόνα της προτεινόμενης διαμόρφωσης στο τελευταίο τμήμα του ρέματος

Παντού τσιμέντο, δομημένες επιφάνειες, συρματοκιβώτια. Εκεί που θα έπρεπε να προστατεύεται η φυσική κοίτη του σημαντικότερου ρέματος της Ανατολικής Αττικής

Τα παραπάνω σχέδια σε PDF

Ραφήνα 9 Νοεμβρίου 2017

Προς τη δημοτική επιτροπή διαβούλευσης,

Ως κινηματογραφική λέσχη που δεν αρκούμαστε στην προβολή αλλά κάνουμε και παραγωγές ντοκιμαντέρ με θέματα τη φύση και τα ρέματα του τόπου μας  ειδικότερα, έχουμε γίνει μάρτυρες της διαρκούς και εντατικής κακοποίησης του φυσικού περιβάλλοντος στην ανατολική Αττική. Πάντα στο όνομα του φόβου. Του φόβου της πλημμύρας, του χιονιού, του καύσωνα και πάει λέγοντας.

Η Αττική δεινοπαθεί εδώ και χρόνια από έργα και μελέτες που δεν εξετάζουν τις καταστροφές που σχεδιάζουν. Μελέτες κακογραμμένες και στο πόδι συντεταγμένες, συχνά με λογικά κενά, με λάθη στους υπολογισμούς, με αποσύνδεση των στόχων της μελέτης από τον στόχο του κοινού καλού ή ακόμα ακόμα, με σφάλματα στη χρήση της γλώσσας. Μελέτες που καμώνονται πως αποτελούν το «επιστημονικό άλλοθι» για ότι πιο βάρβαρο επιφύλαξε η τύχη στον δύσμοιρο τόπο. Μελέτες αντιεπιστημονικές και προσανατολισμένες πάντα στο τσιμέντο, στο σίδερο, στο τεχνητό, στην ελάττωση της φύσης και των φυσικών σχηματισμών και την δημιουργία του οικολογικά ανισόρροπου και σαθρού δομημένου περιβάλλοντος.

Στην περιοχή της Ανατολικής Αττικής που τόσα έχει υποφέρει τα τελευταία χρόνια από την εντατική ανάπτυξη υποδομών, η συχνότητα εμφάνισης τέτοιων μελετών είναι σχεδόν τρομακτικά μεγάλη. Ας θυμηθούμε μερικές περιπτώσεις:

Ξεκινώντας από τη “στρατηγική μελέτη” για το ΚΕΛ Βορείων Μεσογείων που επειδή ήταν στο πόδι φτιαγμένη, κόλλησε στην έλλειψη οριοθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας,

Περάσαμε στη νέα μελέτη για το δευτεροβάθμιο ΚΕΛ με μεμβράνες, που αγνοεί τις επιπτώσεις από τις εγκάρσιες προς το ρέμα διελεύσεις αγωγών λυμάτων, για τις οποίες δεν υπήρχαν τεχνικές μελέτες!!!!

Μη ξεχνάμε τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων για την οριοθέτηση και σε τεράστιο ποσοστό διευθέτηση, του ποταμού Βαλανάρη στο ανατολικό Πεντελικό, που ήταν ατελέστατες, προχειροφτιαγμένες και  δεν έβλεπαν επιπτώσεις στις μεταβολές της διατομής της κοίτης ή των αλλαγών στην αναλογία μεταξύ σκληρών και απορροφητικών επιφανειών. Αγνοούσαν και τη ζημιά στη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής

Φτάσαμε  στις αντίστοιχες τεχνικές μελέτες που αποτελούσαν κείμενα αντάξια μίας Αποκάλυψης, από τις καταστροφές του ποταμού που περιέγραφαν  και σήμερα φτάνουμε στην πρόσφατη μελέτη οριοθέτησης και στην ουσία εξαφάνισης από τη βάρβαρη διευθέτηση, του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας που πράγματι, οι καταστροφές που πρόβλεπαν οι προηγούμενες μελέτες όπως εκείνες για τον Βαλανάρη, ωχριούν μπροστά στην ολοκληρωτική καταστροφή που προβλέπει αυτή η μελέτη για το Μεγάλο Ρέμα.

Εν αρχή ην ο φόβος

Για να συνταχθεί η μελέτη και μάλιστα όπως την ήθελαν οι παραγγέλοντες (και όχι οι αναθέτοντες όπως συμβαίνει συχνά), έπρεπε να καλλιεργηθεί η αίσθηση του κινδύνου. Έτσι με υπολογισμούς για παροχή νερού πεντηκονταετίας (50ετία) η οποία θεωρείται (με κριτήρια σχεδόν αυθαίρετα) ως η αιχμή της απορροής, σχεδιάζεται ένας χαρτης πλημμύρας που να βολεύει. Δεν λαμβάνεται φυσικά υπόψη η παράμετρος ανάπτυξης υδρονομικών έργων στα ανάντη (βαθμίδες, αναδασώσεις, αύξηση της απορροφητικότητας του εδάφους, έργα εμπλουτισμού του υδροφορέα, αναδασώσεις κλπ) Εάν αυτά λαμβάνονταν υπόψη, η παροχή προς τα κατάντη θα ήταν πολύ μικρότερη και ο σχετικός χάρτης δεν θα βόλευε γα να τρομάξει τον κόσμο, σχετικό και άσχετο (Σχέδιο 3.1).

Έβγαλαν λοιπόν τον μπαμπούλα πρώτο πρώτο με έναν χάρτη "πλημμύρας" που βολεύει τη μεγέθυνση των έργων που θα προτείνουν παρακάτω. Μία αντίστροφη μελέτη δηλαδή που δημιουργεί προϋποθέσεις βάσει του επιθυμητού οικονομικού (και όχι μόνο) αποτελέσματος.

Ότι θα έκανε την τελική πρόταση οικολογικά, οικονομικά και πολιτιστικά συμβατή, απορρίπτεται εκ των προτέρων δηλαδή. Ο Χάρτης πλημμύρας είναι φτιαγμένος με δεδομένα που αντί να στρέψουν τη μελέτη σε μία κατεύθυνση ελέγχου τους και πρόληψης, τη στρέφουν (και μας κάνει να υποψιαζόμαστε την πρόθεση των υπαλλήλων συντακτών επειδή έτσι θέλουν τα αφεντικά τους) σε μία κατεύθυνση επιθετικής καταστολής με τιτάνια έργα στα κατάντη.

Οι "πλημμύρες" στη Βελανιδιά, στην Αριωνος κ.α.

Οι προχειρότητες με την πρώτη ματιά

Σίγουρα, για να εκπονήσει κάποιος μία μελέτη οριοθέτησης —περιγραφής στην ουσία— ενός ρέματος θα πρέπει να έχει μερικές βασικές, μερικές στοιχειώδεις γνωσεις. Και ενώ οι μελετητές είναι καθ' όλα άξιοι στο να κάνουν τους υπολογισμούς τους, συλλαμβάνονται αδαείς όσον αφορά (αρχικά) την τοπογραφία της περιοχής και τα ονόματα των ρεμάτων της. Η άγνοια τους αποκαλύπτεται από τους χάρτες που έχουν συντάξει και όπου τα ονόματα που έχουν αποδώσει στα ρέματα της περιοχής είναι στον βρόντο. Ενδεικτικά, αναφέρουμε χάρτες από τη μελετη όπου ο Βαλανάρης έχει βαπτιστεί Λυκόρεμα, το ρέμα Μπάκα έχει γίνει Δασαμάρι, το Δασαμάρι έχει υποστεί κρίση ταυτότητας κ.ο.κ.

Από ποια ρέματα πήραν μετρήσεις και που υπολόγισαν τις υδατοπαροχές που παρουσιάζονται στους σχετικούς πίνακες, παραμένει ένα μυστήριο. Περισσότερες πληροφορίες μπορεί να αντλήσει ο μανιώδης ερευνητής–ντετέκτιβ και από τις σχετικές αναρτήσεις υπο τον γενικό τίτλο Καιρός να πούμε τα ρέματα με το όνομα τους 1 και 2 του ιστολογίου Δασαμάρι S.O.S.

                                          

Στους χάρτες της μελέτης (μία μελέτη που γίνεται στο πόδι έχει χάρτες αντίστοιχης ποιότητας) αναφέρονται ως τοπωνύμια άγνωστης προέλευσης τυχοδιωκτικά προσωνύμια, όπως Ο.Σ. Α.Ο.Α. (του έφαγαν το ένα Ο;), Ο.Σ. "ΝΤΡΑΦΙ" και άλλα που δεν είναι ονόματα καμίας τοποθεσίας παρά ονόματα καταπατητών και άλλων καταχραστών δημόσιας δασικής γης.

Με τη δεύτερη ματιά, η προχειρότητα και η φρίκη

Η προχειρότητα εντοπίζεται εκτός των άλλων, στο ότι 

1. ενώ έχει παρέλθει χρονικό διάστημα 14 και πλέον ετών με αντεγκλήσεις και διαμαρτυρίες, προσφυγές και 2 τουλάχιστον συνεδριάσεις του ΣτΕ με αντικείμενο την οριοθέτηση του ρέματος λόγω του ΚΕΛ βορείων Μεσογείων και 

2. ενώ αυτή η πρόταση και η σχετική μελέτη έχουν δια παντός ακυρωθεί και αντικατασταθεί από άλλη μελέτη, για άλλο ΚΕΛ μικρότερης (υποτίθεται) δυναμικότητας και 

3. έχουν γίνει συνεδριάσεις, καυγάδες, δημοτικά συμβούλια κ.λπ., 

......οι μελετητές δεν έχουν πάρει χαμπάρι τίποτα και νεκρανασταίνουν το ήδη αποσυντεθειμένο πτώμα του ΚΕΛ βορείων Μεσογείων. Είπαμε στο γόνατο η μελέτη αλλά από εκεί μέχρι να μας θεωρούν και πάλι ηλίθιους, υπάρχει απόσταση.

Η φρίκη, παρότι και το προαναφερθέν γεγονός είναι πολύ σοβαρό, βρίσκεται στην τεχνική πρόταση για τη διευθέτηση του ρέματος Ραφηνας. Διαβάζοντας τμήματα της μη τεχνικής περίληψης αλλά και της περιγραφής του έργου από τη σχετική ΜΠΕ, αρχικά συναντάμε τις γνωστές στρατευμένες “επιστημονικές” απόψεις με την απαραίτητη “τεκμηρίωση” για dressing.

Κατάντη τμήμα Ρέματος Ραφήνας (από εκβολή - Χ.Θ. 4+400)

Οι διατομές που προβλέπονται είναι:

• ανοικτή τραπεζοειδής επενδεδυμένη με υλικά φιλικά προς το περιβάλλον / λιθοπλήρωτα συρματοκιβώτια, με βαθμιδωτή διάταξη στα πρανή (σκαλοπάτια με 0,50m πάτημα / 1,00m ύψος)
• ορθογωνική διατομή με σκυρόδεμα και τοίχους αντιστήριξης αριστερά/δεξιά. Στις περιπτώσεις που υπάρχει περιορισμένος χώρος για τη κατασκευή των τοίχων αντιστήριξης προβλέπεται κατασκευή με πασσαλοστοιχία που απαιτεί μικρό εύρος κατάληψης λόγω απουσίας αναγκαίων εκσκαφών.

Εδώ περιγράφεται η εξαφάνιση του ρέματος και όχι η οριοθέτηση του.

Με λίγα λόγια, το ρέμα εξαφανίζεται και τη θέση του πααίρνει ένας ανοιχτός (;) οχετός ομβρίων. Το ρέμα και το οικοσύστημα που υποστήριζε εξαφανίζεται και κρατάμε μόνο τον οχετό που χρησιμεύει μόνο γι ανα παίρνει τα νερά (όσο μπορεί) και να μαζεύει βρωμιές και έντομα. Η γνωστή μονολιθική - μονοδιάστατη αντίληψη που κατέστρεψε την Αττική και την Ελλάδα ολόκληρη, ξαναζεί!

Που πήγε το ρέμα; Που πήγε το οικοσύστηα; Που πήγαν πουλιά και φυτοκοινωνίες; Η παραρεμάτια βλάστηση; Που πήγε η εκβολή;

Απάντηση: Τα πήρε η διευθέτηση. Δίνουμε φύση και μας δίνουν οχετούς.

Τα μικρά μας ρεματάκια, τσιμέντο να γίνουν.

Αντιγράφουμε από τη μελέτη (ΜΠΕ)

Ρέμα Καλλιτεχνούπολης

Σε ό,τι αφορά στο ρέμα Καλλιτεχνούπολης, προβλέπεται η κατασκευή συλλεκτήρα ομβρίων από τσιμεντοσωλήνες σειράς 120 κυκλικής διατομής με φρεάτια για την αλλαγή κατεύθυνσης και διατομής.

Οι διατομές που θα χρησιμοποιηθούν περιγράφονται αναλυτικά στο Κεφάλαιο 6.1.1 της  μελέτης. Δίνουμε ρέματα για να πάρουμε φρεάτια και συλλεκτήρες. Και όλοι ξέρουν ποια είναι η εξέλιξη αυτών.

Ρέμα Διασταύρωσης 1

Για το ρέμα αυτό προτείνεται η κατασκευή συλλεκτήρα κυκλικής διατομής Φ140mm από τσιμεντοσωλήνες σειράς 120 (παροχή 5,70 m3/s ), ο οποίος θα κατασκευασθεί από το σημείο όπου η φυσική μισγάγγεια του ρέματος συναντά τη Λ. Μαραθώνος και στη συνέχεια κατά μήκος της Λ. Μαραθώνος μέχρι τη διασταύρωση με την οδό Α. Φλέμινγκ

Ρέμα Βαλανάρη

Προβλέπεται η διευθέτηση του ρέματος Βαλανάρη από το υφιστάμενο τεχνικό διέλευσής του κάτω από τη Λ. Μαραθώνος, μέχρι την εκβολή του στο ρέμα Ραφήνας. Το συνολικό μήκος διευθέτησης είναι 1965 m περίπου.

Η χάραξη της διευθέτησης έχει ακολουθήσει εν γένει την υφιστάμενη κοίτη του ρέματος. Οι διατομές της διευθετημένης κοίτης του ρ. Βαλανάρη προβλέπονται τραπεζοειδείς από λιθοπλήρωτα συρματοκιβώτια, εκτός από τμήματα στα οποία κρίθηκε επιβεβλημένη η διαμόρφωση της διατομής από σκυρόδεμα. Οι ως άνω διατομές παρουσιάζονται στο Κεφάλαιο 6.1.1 της παρούσας μελέτης. Επιπλέον, διατομές από σκυρόδεμα προβλέπονται και σε περιπτώσεις διέλευσης της διευθετημένης κοίτης κάτω από γέφυρες.

Ρέμα Παλαιού Μύλου

Δεν υπάρχει διαμορφωμένη φυσική μισγάγγεια και οι όμβριες απορροές καταλήγουν σε φρεάτιο εισόδου οχετού, ο οποίος διασχίζει εγκάρσια τη Λ. Μαραθώνος (μήκος οχετού 33 m και διαστάσεις 4,00Χ1,75). Η παροχή σχεδιασμού του υπόψη οχετού είναι 21 m3/s. Ο οχετός είναι οριακά επαρκής για την υπόψη παροχή και επεκτείνεται για να συμβάλλει στο ρ. Βαλανάρη σε ορθογωνική διατομή. Προβλέπεται επέκταση του υφισταμένου οχετού κατά 5,00 μέτρα περίπου. Το φρεάτιο εισόδου του τεχνικού του ρ. Παλαιού Μύλου που διασχίζει εγκάρσια τη Λ. Μαραθώνα κρίνεται ανεπαρκές και θα πρέπει να ανακατασκευαστεί.

Ρέμα Αγίας Παρασκευής

Το ρέμα Αγ. Παρασκευής διευθετείται κατάντη της υφισταμένης γέφυρας της Λ. Μαραθώνος η οποία είναι υδραυλικά επαρκής. Ο αγωγός διευθέτησης έχει μήκος 45 μέτρα περίπου και προβλέπεται με ανοικτή ορθογωνική διατομή 4,00Χ2,50 σε μήκος 29 μέτρων, ενώ στο ανάντη τμήμα του διαμορφώνεται έργο συναρμογής (στένωση) με διατομή μεταβαλλόμενου (από 12,00 σε 4,00 μέτρα) πλάτους και ύψους 3,50 m σε μήκος 16 μέτρων.

Αφού λοιπόν όπως είδαμε στο κατάντη τμήμα προβλέπεται ένα όργιο μπετού και συρματοκιβωτίων το οποίο θα εξαφανίσει δια παντός το Μεγάλο Ρέμα και τα συμβάλλοντα αλλά βέβαια και τους βιοτόπους που είναι συνδεδεμένοι με αυτά, προχωράμε στο ανάντη τμήμα όπου τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλύτερα.

Προβλέπονται σε όλο το μηκος του ανάντη τμήματος διαμορφώσεις τραπεζοειδών διατομών επενδεδυμένων με συρματοκιβώτια. Ο ενδιαφερόμενος για τα τεχνικά μπορεί να ανατρέξει στον σχετικό πίνακα της “μελέτης”. Μένουν μόνο 200 μέτρα φυσικής κοιτης (!!!)  στις Χ.Θ. 12+500—12+700, δηλαδή στο ύψος της υφιστάμενης γέφυρας Περιφερειακής Λεωφ. Υμηττού. 200 μέτρα από τα χιλιόμετρα της φυσικής κατάστασης. Μπορούσε να είναι χειρότερα;

Το πεδίο δοκιμών της οικολογικής βόμβας που ετοιμάζουν

Η λογική της προστασίας δηλαδή από τις πλημμύρες (σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται ως στόχοι στην μελέτη) πρέπει να εστιάζει στον αφανισμό των φυσικών στοιχείων και την ολοκληρωτική αλλοίωση του περιβάλλοντος, σύμφωνα με τις επιταγές της οικονομικότερης (που σπανίως ισχύει) και απόλυτα τεχνικής λύσης. Αυτό φαίνεται άλλωστε στην εξέταση των 4 εναλλακτικών που είναι δομημένες (στημένες σε απλά ελληνικά)  έτσι ώστε να απορρίπτονται αυτονόητα όλες οι άλλες και να προκρίνεται δίχως σκέψη και κρίση, η συγκεκριμένη τέταρτη. 

ΜΕ ΤΟ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ δηλαδή. Αλλά αυτό είναι σύνηθες στις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού του τύπου και ποιότητας.

Οι "ανύπαρκτες" επιπτώσεις

(Υπότιτλος: Οι μυωπικοί "μελετητές)

Το σημείο που το όλο στήσιμο της ΜΠΕ προδίδεται και γίνεται ολοφάνερο πως κανείς δεν εξέτασε περιβαλλοντικές επιπτώσεις σε μία μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, είναι το κομμάτι που ακολουθεί την περιγραφή των έργων και εξετάζει τις επιπτώσεις τους στο φυσικό περιβάλλον. Τι αντίφαση, ε;

Κλιματικές – βιοκλιματικές επιπτώσεις και το μικροκλίμα

Στην εξέταση των επιπτώσεων στα κλιματικά και βιοκλιματικά χαρακτηριστικά της περιοχής, μετά από έλεγχο τριών (3 αράδες) γραμμών καταλήγει πως τόσο στη φάση κατασκευή όσο και στη φάση λειτουργίας ΔΕΝ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ καμία επίπτωση (σελ 2-24) στα κλιματολογικά και βιοκλιματικά χαρακτηριστικά, τόσο της άμεσης, όσο και της ευρύτερης περιοχής μελέτης.

Ο μελετητής παραβλέπει δηλαδή πως τα ρέματα, εκτός από αγωγοί νερού (όπως τα κατανοούν άσχετοι μηχανικοί που καμώνονται τους ειδήμονες) είναι και αγωγοί αερίων μαζών. Η κίνηση των αερίων αυτών μαζών επιδρά καθοριστικά στη διαμόρφωση του τοπικού μικροκλίματος αλλά και στα φυσικά, αβιοτικά στοιχεία που καθορίζονται από αυτό. Αλλά δεν το αποκρύπτει ο μελετητής. Απλά δεν το αναφέρει!

Τοπιολογικές επιπτώσεις – Γεωμορφολογικές επιπτώσεις

Εδώ έχουμε τη χαρά του χωματουργού. Συγκεκριμένα αναφέρονται (χονδρικά) εκσκαφές

1. για το ανάντη τμήμα περίπου 750.000 m3,

2. από την απαλλοτρίωση σημαντικών παραρεματίων εκτάσεων που ανέρχονται σε περίπου 46.000 m2, αναμένονται εκσκαφές για τα έργα διευθέτησης περίπου 430.000m3

3. στα κατάντη, για τα έργα από σκυρόδεμα οι εκσκαφές ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΡΕΜΑΤΑ ανέρχονται περίπου σε 123.000 m3

4. για τα έργα εκσκαφής του φράγματος, προβλέπονται όγκοι εκσκαφών 95.000m3 περίπου,

5. τέλος προβλέπονται εκσκαφές 103.000 m3 περίπου, από τη λεκάνη κατάκλυσης του φράγματος για τη συμπλήρωση του υλικού επίχωσης-κατασκευής του φράγματος.

Σύνολο εκσκαφών: 1.501.000 κυβικά μέτρα. Θα σκαφτεί δηλαδή έκταση ίση με 370 ποδοσφαιρικά γήπεδα.

Αλλά ο μελετητής μας διαβεβαιώνει πως

Κατά τη φάση κατασκευής του έργου αναμένεται να προκληθούν αρνητικές επιπτώσεις στο τοπίο και στο αισθητικό περιβάλλον της περιοχής κατασκευής των έργων λόγω της κυκλοφορίας των οχημάτων, της εκπομπής σκόνης, των εκτεταμένων εκσκαφών, της λειτουργίας εργοταξίων, των προσωρινών χώρων απόθεσης υλικών κ.ά. Οι επιπτώσεις αυτές εκτιμώνται ως τοπικά μέτριες και προσωρινές διότι θα πάψουν να υφίστανται μετά το πέρας της φάσης κατασκευής. Για την εξασφάλιση της ποιότητας του τοπίου και του αισθητικού περιβάλλοντος προτείνονται μέτρα βελτίωσης που θα πρέπει να λάβουν χώρα στο τελευταίο στάδιο της κατασκευής των υπό μελέτη έργων.

Και επειδή είμαστε κάτι ανάλογο των ιθαγενών της υποσαχαριας Αφρικής του 18ου αιώνα, όταν οι “πολιτισμένοι” βάρβαροι λήστευαν και έσφαζαν με αντάλλαγμα καθρεφτάκια, συμπληρώνει ο μελετητής...

...Έτσι, στο τελικό στάδιο της φάσης κατασκευής των έργων προτείνεται να πραγματοποιηθούν κατάλληλες φυτοτεχνικές εργασίες κατά μήκος των τεχνικών έργων διευθέτησης και να δημιουργηθούν χώροι πρασίνου και αναψυχής.

Δηλαδή, αν και δεν εξέτασαν επιπτώσεις στην πάροδο του χρόνου, η αυθεντία τους είναι σίγουρη πως αγοράζοντας μερικά δεντράκια από τα διπλανά φυτώρια, θα αποκαταστήσουν ότι έφτιαξε η φύση μέσα από την εξελικική διαδικασία των φυτοκοινωνιών και των οικολογικών όψεων. 

Αυτοί λέγονται μελετητές και το πόνημα τους επιγράφεται "Μελέτη"

Επίσης, οι "μετρ" της αισθητικής μας νουθετούν πως

Η διαμόρφωση των πρανών της διευθετημένης κοίτης με συρματοκιβώτια ή/και παγγίνες στα σημεία που εφαρμόζεται, χαρακτηρίζεται αισθητικά συμβατή με τον περιβάλλοντα χώρο και αναμένεται να μην προκαλέσει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις αν ληφθούν πρόσθετα μέτρα για την ταχύτερη ανάπτυξη βλάστησης σε συρματοκιβώτια και παγγίνες.

Βέβαια ο "καλός" μελετητής ανησυχεί για τη νομιμότητα και γι' αυτό μας επισημαίνει πως

Όσον αφορά στους λίθους με τους οποίους θα κατασκευαστούν τα συρματοκιβώτια καθώς και τα απαραίτητα αδρανή υλικά τα οποία θα απαιτηθούν για την κατασκευή του έργου, η προμήθειά τους πρέπει να γίνει από νομίμως λειτουργούντα λατομεία.

Όπως και τα χριστιανικά κείμενα γραφουν (Ματθαίος 23-24) οι μελετητές οι διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες.

Για τη φάση λειτουργίας έρχονται και άλλα ωραία όπως:

1.     Σε τακτά χρονικά διαστήματα θα πρέπει να λαμβάνει χώρα η απαιτούμενη συντήρηση των συρματοκιβωτίων, ενώ οι αγωγοί θα πρέπει να καθαρίζονται με μηχανικά μέσα και να αποκαθίστανται τυχόν φθορές με ευθύνη του φορέα συντήρησης του έργου.

2.     Για το σύνολο της διατομής του έργου απαιτείται η τακτική κατ’ έτος συντήρησή του, βάσει ειδικού προγράμματος συντήρησης το οποίο θα πρέπει να εκπονηθεί από τον αρμόδιο φορέα συντήρησης και λειτουργίας του έργου.

3.     Για τη βελτίωση του αισθητικού περιβάλλοντος θα πρέπει να γίνεται αποκομιδή των όποιων φερτών υλικών και απορριμμάτων που συγκεντρώνονται στην περιοχή του έργου.

Και αφού απευθύνεται σε χαζούς συμπληρώνει πως:

Σε παραρεμάτιες περιοχές, όπου θα γίνουν φυτεύσεις δενδρωδών υδρόφιλων ειδών σύμφωνα με τις προτάσεις της παρούσας μελέτης και μετά από την εξειδίκευσή τους μέσω εκπόνησης φυτοτεχνικής μελέτης, ενδέχεται να απαιτηθεί κατά την πρώτη περίοδο φυτεύσεων η εφαρμογή προγράμματος άρδευσης.

Τώρα αισθάνομαι πιο χαζός από όσο με θεωρούν οι ...μελετητές.

Οι επιπτώσεις στα νερά. Υπόγεια και επιφανειακά

Πέρα από τη σκόνη και την υποβάθμιση που βλέπει ο μελετητής στη φάση κατασκευής, δεν βλέπει τίποτα άλλο. Το λύνει λοιπόν παροτρύνοντας τον εργολάβο και τον φορέα να εκτελέσουν τα έργα σε ξηρή περίοδο και να έχουν σχολαστικό έλεγχο της απόρριψης των δημιουργούμενων αποβλήτων...

Δεν είναι θέμα έργων, είναι θεμα εποχής. Η κοροιδία συνεχίζεται.

Στη φάση λειτουργίας δεν βλέπει επιπτώσεις. Αναφερει ο μελετητής

Στη φάση λειτουργίας του υπό μελέτη έργου δεν αναμένονται σημαντικές επιπτώσεις στους επιφανειακούς υδατικούς πόρους. Οι επιδράσεις που προκαλούνται στη δίαιτα των υδάτων μετά την κατασκευή του έργου χαρακτηρίζονται θετικές διότι η ικανοποιητική παροχετευτικότητα των έργων θα προκαλέσει ανάσχεση των πλημμυρικών φαινομένων στην περιοχή μελέτης.

Άλλο ένα λογικό άλμα όπου αντιστρέφοντας και καταστρέφοντας τη φυσική ισορροπία ο άνθρωπος επιτυγχάνει θετικές επιπτώσεις στο περιβάλλον! Αφαιρούμε φύση εμπλουτίζουμε τεχνικά στοιχεία καιτσιμέντο και οι επιπτωσεις είναι θετικές. Αν δεν το καταλαβαίνετε, να πάτε να σας το εξηγήσουν στο υπουργείο, στην περιφέρεια, στον δήμο. Αυτοί ξέρουν καλύτερα.

Οι επιπτώσεις στη βλάστηση

Εκεί που υπάρχει μία αμηχανία από πλευράς μελετητή, είναι στην εκτίμηση των επιπτώσεων στη βλάστηση. Φυσικά και ισχυρίζεται πως δεν υπάρχουν αφού τις θεωρεί “προσωρινές” και

Οι εν λόγω επιπτώσεις έχουν ως επί το πλείστον μόνιμο χαρακτήρα και είναι μερικώς αναστρέψιμες

Βέβαια πιο πάνω μιλά για αποψίλωση παρόχθιας βλάστησης και κατάληψη της υφιστάμενης κοίτης πράγμα που σημαίνει καταστροφή ευαίσθητου συστήματος, πρόκληση φυτοκοινωνικής οπισθοδρόμησης, πρόκληση ανισορροπίας στη φυτοκοινωνική διαδοχή και εν τέλει μηδενισμό των πιθανοτήτων αποκαταστασης. Αλλά ποιος νοιάζεται και ποιος γνωρίζει αυτές τις εννοιες από τους ιθαγενείς της Αττικής και ειδικά της ανατολικής; Καταργείται η φυσική ισορροπία και στη θέση της μπαίνει ένας κήπος που ενίοτε αποτυγχάνει λόγω της αδυναμίας προσαρμογής των ειδών στις νέες τοπικές συνθήκες.

Ο μελετητης καταμετρά δέντρα, θάμνους, πόες. Καταμετρά άτομα για να πάει στο κοντινότερο φυτώρο και να αγοράσει καινούργια. Βλέπει τα άτομα και δεν διακρίνει τη σχέση μεταξύ τους και τη σχέση με το περιβάλλον. Αυτή η σχέση είναι που θα οδηγήσει σε αποτυχία τον κήπο του μελετητή γιατί αυτες οι σχέσεις καταργούνται με την βάρβαρη και αναίτια παρέμβαση του.

Άλλο σημείο που η αμηχανία του μελετητή εκδηλώνεται σαν να καταλαβαίνει πως λέει ανοησίες που πρέπει και να τις υποστηρίξει, ειναι το σημείο που κάνει αναφορά στα ρέματα που έχουν χαρακτηρισθεί ως ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος.

Η "προσωρινή εξαφάνιση"  δεν αποτελεί επίπτωση (foto Α. Λαζαρής)

Και η ώρα του ωμού κυνισμού:

Γράφει ο μελετητής, με κάποια ενοχή όπως αχνοφαίνεαι στο κείμενο:

Τα έργα διευθέτησης σε ρέματα που έχουν χαρακτηρισθεί ως ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος φαίνεται καταρχήν ότι είναι αντίθετα με το πνεύμα του χαρακτηρισμού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τα ακόλουθα που θα συνδράμουν στη διαμόρφωση μιας πιο εμπεριστατωμένης άποψης:

α) Μεγάλο τμήμα των ρεμάτων που εντάσσονται στο υπό μελέτη έργο, αλλά και άλλων ρεμάτων που έχουν χαρακτηριστεί ως ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος με την ΥΑ 9173/1642/23.03.1993 (ΦΕΚ 281Δ) στα Μεσόγεια, είτε έφεραν έργα διευθέτησης πριν το 1993 (π.χ. κατάντη τμήμα ρέματος Ραφήνας) είτε διευθετήθηκαν ή επικαλύφθηκαν αργότερα (π.χ. ανάντη τμήματα ρεμάτων Νότιας Πεντέλης που δεν εντάσσονται στο υπό μελέτη έργο).

β) Η αντιπλημμυρική προστασία της ταχύτατα αναπτυσσόμενης περιοχής των Μεσογείων που εντάσσεται στη λεκάνη του υπό μελέτη έργου, καθιστά αναγκαία τη βελτίωση της παροχετευτικότητας του ρέματος που επιτυγχάνεται μόνο με τεχνικές παρεμβάσεις.

γ) Σε περίπτωση μη έγκαιρης λήψης μέτρων διευθέτησης, η εμπειρία από άλλα ρέματα της Αττικής δείχνει ότι η τελική κατάληξη είναι ο πλήρης εγκιβωτισμός του ρέματος και η κατάργηση της ανοικτής, επιφανειακής ροής. Αυτό έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει σε μικρά προς το παρόν τμήματα σε ρέματα των Μεσογείων.

δ) Η διαμόρφωση επαρκούς ανοικτής διατομής έστω και με τεχνικές παρεμβάσεις του ρέματος με θετικά αποτελέσματα για το περιβάλλον.

Με βάση τα παραπάνω και με δεδομένη την ανελαστική ανάγκη διευθέτησης για λόγους αντιπλημμυρικής προστασίας εκτιμάται ότι το υπό μελέτη έργο μπορεί να συμβάλλει θετικά στη μακροπρόθεσμη διατήρηση του ανοικτού επιφανειακού ρέματος σε όλο το μήκος του και μάλιστα σε περιοχές που αναπτύσσονται με ταχείς ρυθμούς. Με την προϋπόθεση δε ότι θα ληφθούν πρόσθετα μέτρα για την ενίσχυση ανάπτυξης της βλάστησης εντός της διευθετημένης διατομής και ότι θα προβλεφθεί ευρεία ζώνη οριοθέτησης εκατέρωθεν αυτής με πρόσθετες φυτεύσεις και ήπιες υποδομές αναψυχής, εκτιμάται ότι διασφαλίζεται πλήρως η μελλοντική διατήρηση ενός γραμμικού ανοικτού υδάτινου στοιχείου με σημαντική ύπαρξη πρασίνου περιφερειακά αυτού που μπορεί να λειτουργεί εξαιρετικά θετικά από περιβαλλοντική άποψη.

Πως φαίνεται πως τα γράφει άνθρωπος που δεν έμαθε ποτέ τι σημαίνει η λέξη οικοσύστημα...

Η πανίδα

Ο μελετητής θεωρεί φυσικό πως δεν υπάρχουν επιπτώσεις στην πανίδα!!!!. Βέβαια ο μελετητής έχει μία παράξενη αντίληψη για το τι σημαίνει πανίδα μίας περιοχής. Δεν γνωρίζει αν περιλαμβάνεται και η ορνιθοπανίδα, ενδημική και μεταναστευτική, η ιχθυοπανίδα ή ακόμα και τα μικρά ασπόνδυλα του νερού στον όρο πανίδα. Πιθανόν γι΄ αυτό και δεν βλέπει σοβαρές επιπτώσεις.

 Προσωρινές επιπτώσεις αναμένονται. Να τους το εξηγήσει 

ο μελετητής όταν θα φύγουν για να ξαναγυρίσουν (foto A. Λαζαρής)

 Η ΜΠΕ για την οριοθέτηση (λέγε με σκληρή διευθέτηση) του ρέματος Ραφήνας αποτελεί μνημείο προχειρότητας, ελλιπούς μελέτης και υπόδειγμα στημένου κειμένου προκειμένου να πείσει για την αναγκαιότητα ενός έργου που θα καταστρέψει ότι απέμεινε από το φυσικό περιβάλλον στην κάποτε ακμάζουσα από πλευράς φυσικών οικοσυστημάτων, ανατολική Αττική.

Δεν εξετάζονται ήπιες ή περιβαλλοντικά συμφέρουσες και προστατευτικές για τη φύση λύσεις. Αντίθετα τα πάντα είναι δομημένα έτσι ώστε να οδηγούν στο πιο επιζήμιο, ρυπογόνο, στο πιο βάρβαρο σενάριο ως επιλέξιμη λύση.

Τα όσα περιγράφονται ως τεχνικές λύσεις αποτελούν εγκληματικούς σχεδιασμούς εις βάρος του ίδιου του περιβάλλοντος, της υγείας των κατοίκων της Αττικής στο σύνολο της και ακόμα ένα βήμα προς την ολοκληρωτική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής στη χώρα μας.

Για όλα τα παραπάνω, ο Cine Σχολειό, όχι μόνο απορρίπτει κάθε πρόταση για θετική γνωμοδότηση στη τεχνική πρόταση ψευδούς οριοθέτησης η οποία καλύπτει μία βάρβαρη διευθέτηση και δι’ αυτής την κατακρεούργηση του σημαντικότερου ρέματος της Ανατολικής Αττικής. Το ίδιο ισχύει και για τη σχετική ΜΠΕ η οποία δεν είναι μελέτη αλλά ένα στημένο διαφημιστικό για την απαράδεκτη πρόταση, κείμενο που βρίθει ανακριβειών και παραλείψεων.

Η κινηματογραφική λέσχη Πικερμίου Cine Σχολειό ζητά να επιστραφεί η υπό διαβούλευση μελέτη ως επιστημονικά, τεχνικά, οικονομικά  και πολιτισμικά απαράδεκτη

ΡΑΦΗΝΑ - ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΣΗΣ