Καταστροφή

Καταστροφή
Η καταστροφή, ολοκληρώθηκε. Όπως κάθε χρόνο, κάθε καλοκαίρι, οι δασικές πυρκαγιές κατέστρεψαν, ακόμα ένα μέρος του μοναδικού πλούτου του δάσους. Μέχρις στιγμής βέβαια, αφού το καλοκαίρι δεν έχει τελειώσει ακόμη. Μόλις μπήκαμε στο δεύτερο μήνα του.

Σε προηγούμενο ποστ, έγραφα πως σύμφωνα με τους μετρητές κινδύνου πυρκαγιάς, ο κίνδυνος αυτός είναι πάρα πολύ υψηλός, λόγω της πολύ υψηλής θερμοκρασίας,της εξαιρετικά χαμηλής τιμής των κατακρημνισμάτων για την περίοδο Σεπτεμβρίου – Μαίου και σημείωνα σαν τρίτη παράμετρο, την πολύ υψηλή τιμή της οικοπεδικής γης.

Επίσης ανέφερα και τις πιέσεις που δέχεται το δάσος από τις γειτονικές χρήσεις γης και σαν τέταρτη την προεκλογική περίοδο, παράμετρο που μου τη δίδαξε στο πανεπιστήμιο ο καθηγητής μου Δ. Καϊλίδης.

Έκλεινα με την ελπίδα να μη συμβεί τίποτα, όχι λόγω οργάνωσης και πρόνοιας εκ μέρους μας σαν κοινωνία, αλλά έστω από τύχη. Φρούδες ελπίδες, χωρίς αντίκρυσμα. Ακόμα μία φορά. Όλα τα παραπάνω 15 μέρες σχεδόν πριν την εκδήλωση της πυρκαγιάς στην Πάρνηθα.

Διαβάζω από την Καθημερινή της Κυριακής, κεντρικό τίτλο:”Η καταστροφή των δασών είχε προαναγγελθεί” Στη σελίδα 6 “100 χρόνια θα πληρώνουμε την Πάρνηθα”, υπότιτλος Εννέα λόγοι για ένα έγκλημα”, σελίδα 24: “Τα δέντρα καίγονται, πονάνε”. Ναι τίτλοι και κείμενα που μας φέρνουν ένα κόμπο στο στομάχι, στο λαρύγγι, μία (προσωρινή κατά τα φαινόμενα) δυσφορία. Ανοίγω όμως και τις “πορτοκαλί” σελίδες. Πρώτο πρώτο θέμα “Real Estate: αλλάζει η όψη της Αττικής”. Ουδέν σχόλιο. Αλήθεια είναι. Αλλάζςι η όψη της Αττικής. Προς το μαύρο.

Επιστρέφω στους “Εννέα λόγους για ένα έγκλημα”.Στέκομαι στον πρώτο λόγο, ο οποίος κατά τον συντάκτη είναι το πως δεν γίνανε ρίψεις νερού, μπροστά από τα μέτωπα από τα εναέρια μέσα, για να μη προκληθούν ζημιές στους πυλώνες της ΔΕΗ. Συμπέρασμα;

Απορία. Τι γύρευαν οι πυλώνες της ΔΕΗ μέσα στο δάσος;
Απάντηση: Η γνωστή ελληνική προχειρότητα. Ένα πρόχειρο κράτος, με πρόχειρες κυβερνήσεις, πρόχειρους ψηφοφόρους (και εννοώ δίχως πολιτικό κριτήριο ούτε αίσθηση της πραγματικότητας), με πρόχειρες λύσεις για τα ΣΟΒΑΡΑ θέματα που δυστυχώς καλείται να αντιμετωπίσει. Κατά τα άλλα, καιγόμαστε για τα “εθνικά θέματα” όταν τα εθνικά θέματα, τα καίμε οι ίδιοι

Απορία: Όταν τα νοσοκομεία και άλλα ιδρύματα πρώτης γραμμής για την ανάγκη του συνόλου, εχουν γεννήτριες, πως γίνεται να αποτιμάται η αξία των πυλώνων, υψηλότερα από εκείνη του δάσους; Επιπλέον, όταν απειλείται black out από τη χρήση κλιματιστικών και κανένας δεν κάνει τίποτα, τώρα βρήκαν αμέσως τη λύση ενώ ο εθνικός δρυμός της Πάρνηθας καιγόταν;
Απάντηση:Το κόστος του πυλώνα είναι άμεσα πληρωτέο, αφού η “λαϊκή δυσαρέσκεια” (βλέπε πολιτικό κόστος) θα είναι έκδηλη. Ξέρεις τι θα πει να χάσει τη βολή του και το κλιματιστικό του ο
Νεοέλληνας; Να χάσει την TV του, το bar του; Δε μιλάω για παραγωγικές μονάδες αφού αυτοί
έχουνε κάνει τα “κουμάντα τους”

Ας δούμε και μερικούς από τους άλλους λόγους, για να ξαναεννοήσουμε πως ζούμε στον μπερντέ του Καραγκιόζη και μάλιστα από τη μεριά της καλύβας.

Απορία: Γιατί η δασική Υπηρεσία θεωρεί την Πυροσβεστική αναπαρκή, όταν η ίδια φάνηκε
ανεπαρκής εξίσου, όταν είχε στα χέρια της τη δασοπυρόσβεση;
Απάντηση:Είναι θέμα γραφειοκρατίας, μισθολογικών καταστάσεων και λοιπά, που ούτε θέλω να τα θίξω γιατί λερώνομαι. Συμφωνώ πως οι πυροσβέστες τρέχανε δεξιά και αριστερά, χωρίς να ξέρουν από που να προσβάλλουν το κάθε μέτωπο, χωρίς να έχουν ακούσει τον όρο “αντιπυρά”, χωρίς σωστό συντονισμό. Αλλά πόσες φορές το έχει πάθει αυτό και η Δασική Υπηρεσία; Μήπως ένα σώμα δασοπυρόσβεσης, με άλλη εκπαίδευση και ανεξάρτητο από την Π.Υ. Θα ήταν πιο αποτελεσματικό;

Απορία: Γιατί η δασική υπηρεσία αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες;
Απάντηση: Ποιά υπηρεσία;

Απορία: Πόσο επηρρέασε στην αποτελεσματικότητα της Πυροσβεστικής η αποστράτευση –
απομάκρυνση της πλειονότητας των ανώτατων αξιωματικών στις τελευταίες κρίσεις;
Απορία στην Απορία: Γιατί; πήρανε τους δόκτορες και φέρανε γιατρουδάκια; Η γιαγιά μου
έλεγε: Ότι σκατά και το φτυάρι.

Έχει και άλλα που αν δεν ήταν τόσο σοβαρή η κατάσταση, θα ήταν κωμικά. Τώρα βέβαια μόνο πικρό μειδίαμα προκαλούν. Να ένα Ερώτηση: Γιατί η πολιτεία δεν προστατεύει τα δάση; Απάντηση δεν ξαναγράφω. Το είχα γράψει σε post που αναρρωτιώμουν “Τι είναι δάσος;”

Αλλά δε δέχομαι και να μας δουλεύουν οι συντάκτες της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ όταν η απάντηση σε αυτό το ερώτημα τους είναι στην ίδια την εφημερίδα τους, στις πορτοκαλί σελίδες, πρώτο – πρώτο. Το γράφω και πιο πάνω. Εγώ το πρόσεξα. Εκείνοι όχι;

Για να μην ξεχνιόμαστε Ο ΙΟΥΛΙΟΣ ΜΠΑΙΝΕΙ ΜΕ ΜΕΛΤΕΜΙΑ. Ο ΚΙΝΔΤΝΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΔΩ.