 |
| Έρχονται |
Αναρωτιέμαι πολύ συχνά γιατί αυτή η χώρα διαθέτει ακόμα δάση, βουνά, λίμνες ποτάμια, παραλίες και θάλασσες. Γιατί ακόμα διαθέτει αυτό που αποκαλείται "Φυσικό Περιβάλλον". Όσο διαθέτει έστω και ελάχιστα στρέμματα δασικής έκτασης κατατάσσεται αυτόματα στις τριτοκοσμικές χώρες που δεν έχουν ιδέα από παραγωγικές διαδικασίες, από ανάπτυξη. Δεν έχουν ιδέα το πόσο ανώτερο είναι το οικιστικό ενδιαφέρον μίας περιοχής η οποία ως δασική, είναι ανώφελη και πρόβλημα, αγκύλωση που πρέπει άμεσα να αρθεί.
Τι κι αν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις; Αν δεν βοηθούν οι προϋποθέσεις την οικοπεδοποίηση, τόσο το χειρότερο για τις προϋποθέσεις.
Έπεσε στο βλέμμα μου ένα "σπουδαίο" κείμενο - μνημείο του πεσόντος από την αγανάκτηση, καταπατητή. Καταπατητή κάθε τύπου. Καταπατητή που αγνοεί επιδεικτικά τον νόμο γιατί ο νόμος γι' αυτόν ήταν πάντα ala Carte. Γιατί αν δεν είναι έτσι ο νόμος, τότε είναι απλά "αγκύλωση".*
Το μνημείο αφορούσε και πάλι την περιοχή Περιβολάκια της Ραφήνας. Την περιοχή που συνετέλεσε καθοριστικά στο να γεννηθεί ο όρος "οικιστική πύκνωση" και από αυτόν ένας νόμος-μνημείο. Μνημείο αδιαφορίας για το περιβάλλον, ένα ακόμα μνημείο-είδωλο της "θεάς Ανάπτυξης" του νεοελληνικού τρόπου κοσμοθέασης.
Ο ίδιος καλλιτέχνης είχε φιλοτεχνήσει άλλο ένα ίδιας ποιότητας μνημείο. Με αυτό είχαμε ασχοληθεί σε προηγούμενη ανάρτηση.
 |
| Ars moriendis |
Κάνει θόρυβο ο καλλιτέχνης. Τόσο θόρυβο που δεν ταιριάζει στη νεκρή φύση που επιδιώκει να διαμορφώσει. Επιδιώκειτην υποχώρηση του άχρηστου φυσικού περιβάλλοντος προκειμένου να επελάσουν θριαμβευτικά οι οικιστές (οι άπειροι αυθαίρετοι και οι ελάχιστοι νόμιμοι αλλά με μία νομιμότητα που ελέγχεται).
Τσαντίζεται ο καλλιτέχνης. Εκνευρίζεται γιατί τον πνίγει το "δίκιο". Το δικό του δίκιο, όπως αυτός το αντιλαμβάνεται.
Και γράφει:
Περιβολάκια-Ραφήνα: Τα Hot spots, η «χούντα» και οι δασικοί χάρτες
Τελικά στην χώρα μας η χούντα δεν έφυγε ποτέ. Η χούντα του Στρατού, που αποφασίζει και διατάζει. Η χούντα του δημοσίου που αποφασίζει και διατάζει, η χούντα του δασαρχείου που αποφασίζει και διατάζει και αμέτρητες άλλες «χούντες».
Δεν έχω δει καμία χούντα να προασπίζεται επιταγές ενός Συντάγματος και μάλιστα ενός Συντάγματος πολύ δημοκρατικού, όπως αυτό του 1975 από το οποίο ξεπήδησε και ο 998/79. Αλλά βολεύει να βαφτίζουμε όποιον δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα μας, χούντα και "σκοτεινό". Ο "οικιστικός πυκνωτής" είναι ακραία "δημοκράτης"..
Οι πυκνώσεις και ο πυκνωτής
Με τον νεολογισμό των οικιστικών πυκνώσεων κάποιοι επωφελήθηκαν και είναι έτοιμοι να απολαύσουν μία προστιθέμενη αξία γης που θα έρθει από την εφαρμογή του αναμενόμενου γενικού πολεοδομικού σχεδίου που θα περιλάβει και τις πυκνώσεις. Δεν είναι λίγο να είσαι αρχικά αυθαίρετος με ένα κομμάτι γης που ακόμα και αν σου ανήκει, η χρήση του δεν αξίζει μία, να γίνεσαι ιδιοκτήτης οικιστικής πύκνωσης και τελικά να βρίσκεσαι με οικοπεδάκι στα προάστια της Ραφήνας. "Δεν' κακό" που θα έλεγαν και κάτι γνωστές μου αλλά αργεί. Πως να μην εκνευριστεί ο καλλιτέχνης.
Το νόμιμον πλην όμως ανήθικον της διαδικασίας.
Ο οργισμένος καλλιτέχνης μας (ξανα-)παρουσιάζει τη δράση του. Τη δική του και των συν αυτώ: "Για την περιοχή συντάχθηκε και κατατέθηκε μελέτη οριοθέτησης του οικισμού σύμφωνα με την 34844 Υπουργική Απόφαση η οποία συμπληρώνει το Νόμο 4389/2016 και μάλιστα εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας που ζητούσε το 8468/17-8-2016 έγγραφο της Ε.Κ.Χ.Α. Α.Ε. αρμόδιας εταιρείας για την ανάρτηση των νέων δασικών χαρτών. Και ενώ η ανάρτηση ήταν προγραμματισμένη να γίνει 29/9/2016 ακόμα περιμένουμε…."
Ναι, η οργή του είναι ιερή. Η κυβέρνηση, που δεν προλαβαίνει να υπογράφει μνημόνια και να προσαρμόζει τη νομοθεσία αναλόγως με αυτά, δεν πρόλαβε να ικανοποιήσει και την ανήθικη παραχώρηση δάσους, δασικών εκτάσεων και χρήσεων προς τους αδημονούντες οικιστικούς πυκνωτές. Δε νομίζω πως υπάρχει μεγαλύτερη πείνα, μεγαλύτερη αδημοσύνη από εκείνη του εν αδίκω τρεφομένου. Γιατί γνωρίζει πόσο εύκολα η υπόσχεση της παρανομίας του σήμερα μπορεί να μετατραπεί σε υπόσχεση του απωτέρου μέλλοντος προκειμένου να βρεθεί και πάλι στην αρχή της ατέρμονης προσπάθειας του.
Μέσα στην οργή του παρουσιάζει και τα ψευδοτεκμήρια της αγωνίας του:
"Οι κακές γλώσσες λένε ότι δεν αφήνουν τα δασαρχεία γιατί θα χάσουν τους πελάτες τους…." αφού όπως πάντα, φταίει η υποβαθμισμένη εδώ και χρόνια, Δασική Υπηρεσία
Για να αφορίσει και πάλι διερωτώμενος
"Να δούμε ποια χούντα θα υπερισχύσει.."
Ακολουθεί η υπογραφή του καλλιτέχνη την οποία δεν μεταφέρω εδώ. Όποιος θέλει μπορεί ακολουθώντας το παραπάνω link και να θαυμάσει την ιερή αγανάκτηση. Αυτό που με θλίβει είναι το ότι κανείς δε μιλά και κανείς δεν πονάει για τους βανδαλισμούς (κρατικούς και ιδιωτικούς) που υφίσταται το φυσικό περιβάλλον μίας περιοχής που κάποτε καλυπτόταν από πυκνά δρυοδάση (από την αρχαιότητα μέχρι και τον 19ο αιώνα) και στη συνέχεια από πευκοδάση (λόγω της συστηματικής μελισσοκομικής εκμετάλλευσης αλλά και της ρητινοσυλλογής.
Αλλά αυτά ήταν παλιά. Τα σταθερά συστήματα ανήκουν στο παρελθόν. Το σήμερα θέλει κατανάλωση γης, φυσικών πόρων και προπαντός λατρεία του εφήμερου. Έτσι, τι να τα κάνουμε τα δάση; Εμπρός και γι' άλλες πυκνώσεις. Εμπρός, η γη δεν προορίζεται για άχρηστες χρήσεις όπως δάση και δασικές εκτάσεις. Θέλουμε γη με προστιθέμενη αξία. Να παίρνουν σειρά και οι παραλίες, οι θάλασσες, οι κορυφές των βουνών και ότι μπορεί να πουληθεί. Άλλωστε δεν αξίζουμε τέτοιες ομορφιές. Ας τις καταστρέψουμε.
_______________
*Αγνοεί ο καλλιτέχνης πως ο νόμος δίνει το δικαίωμα χρήση στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας για έργα σε δάση και δασικές εκτάσεις. Άλλο βέβαια που το υπουργείο φέρεται ως τσιφλικάς. Τέτοιο δικαίωμα πάντως ο νόμος σε "πυκνωτές" δεν δίνει ...ακόμα
Περιβολάκια-Ραφήνα: Τα Hot spots, η «χούντα» και οι δασικοί χάρτες
Τελικά στην χώρα μας η χούντα δεν έφυγε ποτέ. Η χούντα του Στρατού, που αποφασίζει και διατάζει. Η χούντα του δημοσίου που αποφασίζει και διατάζει, η χούντα του δασαρχείου που αποφασίζει και διατάζει και αμέτρητες άλλες «χούντες».
Δεν έχω δει καμία χούντα να προασπίζεται επιταγές ενός Συντάγματος και μάλιστα ενός Συντάγματος πολύ δημοκρατικού, όπως αυτό του 1975 από το οποίο ξεπήδησε και ο 998/79. Αλλά βολεύει να βαφτίζουμε όποιον δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα μας, χούντα και "σκοτεινό". Ο "οικιστικός πυκνωτής" είναι ακραία "δημοκράτης"..
Οι πυκνώσεις και ο πυκνωτής
Με τον νεολογισμό των οικιστικών πυκνώσεων κάποιοι επωφελήθηκαν και είναι έτοιμοι να απολαύσουν μία προστιθέμενη αξία γης που θα έρθει από την εφαρμογή του αναμενόμενου γενικού πολεοδομικού σχεδίου που θα περιλάβει και τις πυκνώσεις. Δεν είναι λίγο να είσαι αρχικά αυθαίρετος με ένα κομμάτι γης που ακόμα και αν σου ανήκει, η χρήση του δεν αξίζει μία, να γίνεσαι ιδιοκτήτης οικιστικής πύκνωσης και τελικά να βρίσκεσαι με οικοπεδάκι στα προάστια της Ραφήνας. "Δεν' κακό" που θα έλεγαν και κάτι γνωστές μου αλλά αργεί. Πως να μην εκνευριστεί ο καλλιτέχνης.
Το νόμιμον πλην όμως ανήθικον της διαδικασίας.
Ο οργισμένος καλλιτέχνης μας (ξανα-)παρουσιάζει τη δράση του. Τη δική του και των συν αυτώ: "Για την περιοχή συντάχθηκε και κατατέθηκε μελέτη οριοθέτησης του οικισμού σύμφωνα με την 34844 Υπουργική Απόφαση η οποία συμπληρώνει το Νόμο 4389/2016 και μάλιστα εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας που ζητούσε το 8468/17-8-2016 έγγραφο της Ε.Κ.Χ.Α. Α.Ε. αρμόδιας εταιρείας για την ανάρτηση των νέων δασικών χαρτών. Και ενώ η ανάρτηση ήταν προγραμματισμένη να γίνει 29/9/2016 ακόμα περιμένουμε…."
Ναι, η οργή του είναι ιερή. Η κυβέρνηση, που δεν προλαβαίνει να υπογράφει μνημόνια και να προσαρμόζει τη νομοθεσία αναλόγως με αυτά, δεν πρόλαβε να ικανοποιήσει και την ανήθικη παραχώρηση δάσους, δασικών εκτάσεων και χρήσεων προς τους αδημονούντες οικιστικούς πυκνωτές. Δε νομίζω πως υπάρχει μεγαλύτερη πείνα, μεγαλύτερη αδημοσύνη από εκείνη του εν αδίκω τρεφομένου. Γιατί γνωρίζει πόσο εύκολα η υπόσχεση της παρανομίας του σήμερα μπορεί να μετατραπεί σε υπόσχεση του απωτέρου μέλλοντος προκειμένου να βρεθεί και πάλι στην αρχή της ατέρμονης προσπάθειας του.
Μέσα στην οργή του παρουσιάζει και τα ψευδοτεκμήρια της αγωνίας του:
"Οι κακές γλώσσες λένε ότι δεν αφήνουν τα δασαρχεία γιατί θα χάσουν τους πελάτες τους…." αφού όπως πάντα, φταίει η υποβαθμισμένη εδώ και χρόνια, Δασική Υπηρεσία
Για να αφορίσει και πάλι διερωτώμενος
"Να δούμε ποια χούντα θα υπερισχύσει.."
Ακολουθεί η υπογραφή του καλλιτέχνη την οποία δεν μεταφέρω εδώ. Όποιος θέλει μπορεί ακολουθώντας το παραπάνω link και να θαυμάσει την ιερή αγανάκτηση. Αυτό που με θλίβει είναι το ότι κανείς δε μιλά και κανείς δεν πονάει για τους βανδαλισμούς (κρατικούς και ιδιωτικούς) που υφίσταται το φυσικό περιβάλλον μίας περιοχής που κάποτε καλυπτόταν από πυκνά δρυοδάση (από την αρχαιότητα μέχρι και τον 19ο αιώνα) και στη συνέχεια από πευκοδάση (λόγω της συστηματικής μελισσοκομικής εκμετάλλευσης αλλά και της ρητινοσυλλογής.
Αλλά αυτά ήταν παλιά. Τα σταθερά συστήματα ανήκουν στο παρελθόν. Το σήμερα θέλει κατανάλωση γης, φυσικών πόρων και προπαντός λατρεία του εφήμερου. Έτσι, τι να τα κάνουμε τα δάση; Εμπρός και γι' άλλες πυκνώσεις. Εμπρός, η γη δεν προορίζεται για άχρηστες χρήσεις όπως δάση και δασικές εκτάσεις. Θέλουμε γη με προστιθέμενη αξία. Να παίρνουν σειρά και οι παραλίες, οι θάλασσες, οι κορυφές των βουνών και ότι μπορεί να πουληθεί. Άλλωστε δεν αξίζουμε τέτοιες ομορφιές. Ας τις καταστρέψουμε.
_______________
*Αγνοεί ο καλλιτέχνης πως ο νόμος δίνει το δικαίωμα χρήση στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας για έργα σε δάση και δασικές εκτάσεις. Άλλο βέβαια που το υπουργείο φέρεται ως τσιφλικάς. Τέτοιο δικαίωμα πάντως ο νόμος σε "πυκνωτές" δεν δίνει ...ακόμα
No comments:
Post a Comment