Ανοικτή επιστολή προς τους συνδημότες Ραφήνας Πικερμίου με θέμα: ΔΟΠΑΠ και δημοτικοί αθλητικοί χώροι

Πικέρμι 8 Σεπτεμβρίου 2017

Αγαπητοί συνδημότες,

αιτία και αφορμή για την ανοιχτή αυτή επιστολή μου είναι η ανάγκη που γεννά η αίσθηση πως έφτασε η ώρα να σκεφτούμε όλοι μαζί και να συζητήσουμε τα φαινόμενα που τον τελευταίο καιρό προκαλούν αρνητικότατες σκέψεις πάνω στη λειτουργία του Δημοτικού Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητισμού & Περιβάλλοντος, του κοινώς γνωστού ως ΔΟΠΑΠ Ραφήνας Πικερμίου. Φαινόμενα εκβιαστικού προσπορισμού χρημάτων από δημότες που θέλουν να χρησιμοποιήσουν τις αθλητικές εγκαταστάσεις του δήμου τους. Φαινόμενα πίεσης προς δημότες προκειμένου «να γραφτούν ως μέλη» του ΔΟΠΑΠ, λες και η ιδιότητα του δημότη δεν συνεπάγεται και την ιδιότητα του μέλους. Φαινόμενα κατάχρησης εξουσιών προς όφελος συγκεκριμένου σωματείου. Φαινόμενα διακρίσεων και άλλα απογοητευτικά. Αλλά ας δούμε τα ζητήματα αυτά με αναφορές σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, τη στάση του ΔΟΠΑΠ και την αδράνεια (ή μήπως την ένοχη σιωπή;) της δημοτικής αρχής.

Οι ανά τη χώρα ΔΟΠΑΠ είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου των δήμων, τα οποία είναι επιφορτισμένα με τη διαχείριση των εγκαταστάσεων που συνδέονται με τους σκοπούς τους. Στην πλειονότητα τους, οι εγκαταστάσεις αυτές είναι οι δημοτικές  αθλητικές εγκαταστάσεις. Οι ΔΟΠΑΠ  διέπονται από κανονισμό λειτουργίας ο οποίος ορίζεται από σχετική νομοθετική ρύθμιση  που θεσπίστηκε τον Οκτώβριο του 2001 και τροποποιήθηκε τελευταία το 2017 επί υπουργίας Βασιλειάδη.

Σύμφωνα με τον κανονισμό λειτουργίας  Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου Δημοτικών και Κοινοτικών Χώρων Άθλησης  , όπως δημοσιεύτηκε στο 1362Β ΦΕΚ στις 18/10/2001 όπως συμπληρώθηκε και από την «Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. 17112/23.6.2000 (ΦΕΚ 847Β) υπουργικής απόφασης» και όπως δημοσιεύεται στο ΦΕΚ 930Β της 20ης Μαρτίου 2017 «Κανονισμός λειτουργίας των Εθνικών και Δημοτικών Γυμναστηρίων της χώρας (Ν.Π.Δ.Δ.)», ο σκοπός της παραχώρησης αθλητικών εγκαταστάσεων είναι :

α. Η υποστήριξη του μαζικού αθλητισμού

β. Η υποστήριξη του σωματειακού αθλητισμού

γ. Η υποστήριξη και ανάπτυξη του σχολικού αθλητισμού όλων των βαθμίδων και μάλιστα το διευρύνει και στον λεγόμενο πανεπιστημιακό αθλητισμό

δ. Η υποστήριξη ψυχαγωγικών, συνεδριακών, επιστημονικών συνεδρίων όλων των επιπέδων (εδώ ο δήμος της Λάρισας έχει βάλει ένα χαμηλό μίσθωμα απ 'ότι είδα ψάχνοντας τους κανονισμούς άλλων ΔΟΠΑΠ)

ε. Η υποστήριξη ΑΜΕΑ

Όσον αφορά στο τίμημα, αυτό είναι μηδενικό αφού τη χρηματοδότηση του ΝΠΔΔ την αναλαμβάνει ο ίδιος ο Δήμος, ο οποίος είναι και ο υπεύθυνος  για τα Νομικά του Πρόσωπα. 

Στη γειτονιά μας λειτουργεί ένας ΔΟΠΑΠ ο οποίος μόνο με τον κανονισμό λειτουργίας που ορίζει ο νόμος, δεν λειτουργεί. Λειτουργεί ως ιδιωτική επιχείρηση και μέσο προώθησης αιρετών και μη, μελών της διοίκησης του δήμου Ραφήνας. Λειτουργεί ως μέσο  προσπορισμού οφέλους από αυτούς που θα έπρεπε κανονικά να εξυπηρετεί, δηλαδή τους δημότες.

Και να τι συμβαίνει, ανά κατηγορία μη εξυπηρετούμενου σκοπού λειτουργίας. Θα παρουσιάσω μερικά τρανταχτά παραδείγματα - αποδείξεις του τρόπου που λειτουργεί ο ΔΟΠΑΠ, ο διαχειριστής των αθλητικών εγκαταστάσεων του δήμου.

α. Για την υποστήριξη του μαζικού αθλητισμού

Διαβάζοντας το άρθρο 11 του κανονισμού λειτουργίας των ΔΟΠΑΠ (ΦΕΚ1362Β 2001) μαθαίνουμε για το ποιοι αποτελούν τους δυνητικούς  χρήστες των αθλητικών εγκαταστάσεων, ποιο είναι οι αθλούμενοι  κατά τον κανονισμό.

Το άρθρο 11 του κανονισμού λειτουργίας των ΔΟΠΑΠ

Το άρθρο 11 του κανονισμού λειτουργίας (ΦΕΚ1362Β 2001)

Στο άρθρο δεν υπάρχει καμία αναφορά σε ειδική αμοιβή του ΔΟΠΑΠ, άμεση ή έμμεση και ειδικά προσδιορισμένη με τη μέθοδο της «συνδρομής» στον οργανισμό. Άλλωστε, ο δημότης είναι αυτονόητα και λήπτης των υπηρεσιών του ΔΟΠΑΠ,  ενός  ΝΠΔΔ που χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό του δήμου, δηλαδή και από τα δημοτικά τέλη που καταβάλει ο δημότης. Κάθε επιπλέον «χρέωση» είναι σοφιστεία  για τον εκ του πονηρού προσπορισμό εσόδων  εις βάρος των δημοτών. Κάπως έτσι ζήτησε ο πρόεδρος του ΔΟΠΑΠ χρήματα από χρήστες του γηπέδου της Διώνης. Του συνιστώ να διαβάσει προσεκτικότερα τον κανονισμό  λειτουργίας όπως τον ορίζει ο νόμος και όχι όπως τον ονειρεύεται ο ίδιος.

Τους προηγούμενους μήνες επίσης, είχε κυκλοφορήσει προς συζήτηση και η απαίτηση για καταβολή χρημάτων από τα σωματεία που χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις , με  αιτιολογικό την κάλυψη του κόστους  καθαριότητας και συντήρησης. Ακόμα και σαν σκέψη υπερβαίνει κάθε λογική αφού ο προϋπολογισμός του δήμου  πρέπει να περιλαμβάνει τα κόστη αυτά, τα οποία είναι κόστη λειτουργίας του Νομικού Προσώπου του δήμου. Αν δεν  περιλαμβάνει τέτοια κόστη ο δημοτικός προϋπολογισμός τότε φταίει ο δήμος και όχι οι δημότες.

Επειδή υπάρχει πιθανότητα να ακουστεί κανένα παράξενο όπως «Κάποιοι δήμοι χρεώνουν τη χρήση των κλειστών γυμναστηρίων» (η Λάρισα είναι ένα παράδειγμα) θα πρέπει να τους απαντήσουμε (σαν να πρόκειται για αφελείς ή για νήπια) πως οι δήμοι που χρεώνουν τη χρήση, τη χρεώνουν για τις περιπτώσεις  της κατηγορίας Δ του κανονισμού και σε καμία περίπτωση για στόχους που εξυπηρετούν και αναπτύσσουν τον μαζικό ή και τον σωματειακό αθλητισμό. Μάλλον ο πρόεδρος δεν κάνει για πρόεδρος ή απλά προεδρεύει! όπως λέγαμε και παλιότερα.

β. Για την υποστήριξη του σωματειακού αθλητισμού

Πέρα από τα όσα αναφέρθηκαν στο προηγούμενο περιστατικό (την κάλυψη από τα σωματεία με κόστος μεταβιβαζόμενο στους αθλητές και τις οικογένειες τους), κάποιων αορίστων «τελών συντήρησης και καθαριότητας», αξίζει να αναφερθούμε στον παραγκωνισμό του παλιότερου αθλητικού σωματείου του Πικερμίου και πρώην αποκλειστικό χρήστη του γηπέδου (ως ανοιχτού ή και κλειστού) αφού ήταν ο μοναδικός αθλητικός όμιλος καλαθόσφαιρας (μπάσκετ) της περιοχής. Άλλωστε, το Πικέρμι μαζί με τους πλησιέστερους οικισμούς, πόσα σωματεία μπορεί να στηρίξει;

Από το 1990 ο ΑΟΠ έχει αναπτύξει τα τμήματα μπάσκετ στην περιοχή. Διαθέτει ανδρική ομάδα, γυναικεία, εφηβική και παιδικά τμήματα. Πριν από 3 χρόνια ήρθε από το Μενίδι ένας μουσαφίρης καλεσμένος από τον ιδιοκτήτη του, τον τότε αντιδήμαρχο και σημερινό  δήμαρχο Β. Μπουρνούς.  Ο «μουσαφίρης» ήρθε με προφανή σκοπό την προβολή του αιρετού και παράπλευρο (ή ίσως και πρωτεύοντα)  τη  συμμετοχή στη διαχείριση του χρηματοδοτικού πακέτου που αντιστοιχούσε στο Πικέρμι από τον σχετικό προϋπολογισμό της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.

Η προβολή του αιρετού ως «υποστηρικτή» του τοπικού αθλητισμού, χωλαίνει στον προσδιορισμό του τόπου που υποστηρίζει, του Μενιδίου ή του Πικερμίου;. Αξίζει να αναφέρουμε πως το σωματείο του «αιρετού» δεν είχε μπασκετικό τμήμα αλλά μόνο ποδοσφαιρικό όσο ήταν στο Μενίδι. Στο Πικέρμι όπου και δραστηριοποιείται σήμερα ο αιρετός, έφτιαξε στην ομάδα του και μπασκετικό τμήμα, αποσπώντας από τον ΑΟΠ το πιο ευκολόπιστο και πιο άνετα χειραγωγούμενο τμήμα του, τα μικρά παιδιά. Υπάρχει και πλήθος δημοσιευμάτων στον τοπικό τύπο της εποχής. Ο ΑΕΤΟΣ Μενιδίου Πικερμίου, διεκδικεί και παίρνει χρηματοδοτήσεις ξεπερνώντας και παραδοσιακά σωματεία, όπως ο Ναυταθλητικός όμιλος  Ραφήνας πχ. Η ίδια ομάδα, διεκδικεί και παίρνει τις καλύτερες και βολικότερες ώρες χρήσης του δημοτικού γηπέδου, εκτοπίζοντας τον ΑΟΠ. Εξασφάλισε έτσι την προτίμηση νέων αθλητών,  λόγω και των βολικότερων ωρών χρήσης του γηπέδου και συνεπώς, προπόνησης.

Όλος αυτή η κατάσταση, όλος αυτός ο χώρος μοιάζει με χώρο διαπλοκής που ανακατεύονται εξουσία και χρήμα σε μία κλίμακα σεβαστή. Μάλιστα, προκειμένου να γίνουν "όλες οι αλεπούδες κολοβές", σχεδιάζεται και συγχώνευση των δύο σωματείων. Με το ενδεχόμενο αυτό ο μέχρι χθες ανύπαρκτος  ΑΕΤΟΣ Μενιδίου ξεπλένει τα όσα καταμαρτυρούνται και επιπλέον εξασφαλίζει  ικανότατη χρηματοδοτική ικανότητα. Με την κατάχρηση από την ΔΟΠΑΠ των μέσων για την επίτευξη του σκοπού του, που τον θέλει αρωγό και υποστηρικτή του σωματειακού αθλητισμού. 

Ο ΔΟΠΑΠ της Ραφήνας πάντως και εδώ φαίνεται ανίκανος να επιτελέσει τίμια και άρτια, τον 2ο σκοπό του κανονισμού λειτουργίας του.

γ. Για την υποστήριξη και ανάπτυξη του σχολικού αθλητισμού όλων των  βαθμίδων.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αναφορά στην  ανυπαρξία του ΔΟΠΑΠ στην επίτευξη του 3ου στόχου του κανονισμού λειτουργίας του.  Ο σχολικός αθλητισμός στην περιοχή προάγεται από την πρωτοβουλία γονέων και των συλλόγων των σχολείων.  Εκτός αν ως «προώθηση του σχολικού αθλητισμού» εννοούν το καρτέρι έξω από τα σχολεία (και συχνά μέσα σε αυτά) ανθρώπων του ΑΕΤΟΥ για την προσέλκυση και προσηλυτισμό μικρών παιδιών στην ομάδα, με δέλεαρ τις καλύτερες και βολικότερες ώρες προπόνησης, τις οποίες εξασφάλισε ο ΑΕΤΟΣ ελέω δημάρχου και λοιπού δικτύου. Αυτό όμως δεν είναι σχολικός αθλητισμός αλλά προσέλκυση μελών που θα αποδώσουν οικονομικά οφέλη μέσω χρηματοδοτήσεων, όπως είδαμε και πιο πριν.

δ. Για την υποστήριξη ψυχαγωγικών, συνεδριακών, επιστημονικών συνεδρίων όλων των επιπέδων 

Εδώ ο ΔΟΠΑΠ έχει την άνεση να βάζει και μίσθωμα αφού αυτή η χρήση δεν αφορά μαζικό ή σωματειακό αθλητισμό και φυσικά εκμεταλλεύεται τις περιοδικές γιορτές συλλόγων.  Αν δεν το κάνει σε κάποιες περιπτώσεις, έχουμε περίπτωση διακριτικής μεταχείρισης συλλόγων αυτή τη φορά.

Με τη φόρα  που έχει πάρει βέβαια, ενδέχεται του χρόνου να ζητάει και μίσθωμα για τα πανηγύρια των συλλόγων που μπορεί να οργανωθούν σε χώρους όπως πλατείες και δρόμους.

ε. Για την υποστήριξη ΑΜΕΑ

Δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για κάτι που δεν έχει κάνει ποτέ ο δήμος και μάλλον δεν πρόκειται να κάνει αφού η υποστήριξη ΑΜΕΑ δεν είναι λειτουργία που αποφέρει κέρδη και επιπλέον θα ήταν το άκρον άωτον της χυδαιότητας να ζητάει από τους δημότες χρήματα για να κάνει κάτι που ούτως ή άλλως είναι μέσα στις υποχρεώσεις του και στον προϋπολογισμό του.

Ο ΔΟΠΑΠ της Ραφήνας φέρεται σαν ιδιωτική επιχείρηση που δεν νέμεται απλά, αλλά κατέχει και νοικιάζει τις αθλητικές εγκαταστάσεις του δήμου. 

Ζητάει, σε αντίθεση με τον κανονισμό λειτουργίας του, όπως θα έπρεπε να είχε διαμορφωθεί,  αντίτιμο από τους δημότες για κάτι το οποίο έχει ήδη πληρωθεί στον κύριο διαχειριστή του (τον δήμο) μέσω δημοτικών τελών και εθνικού προϋπολογισμού. 

Μοιράζει τη χρήση των γηπέδων ανάλογα με τις δικές του προτιμήσει ή τις προτιμήσεις όσω διαπλέκονται στη διοίκηση του.

Τα ΝΠΔΔ χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό του Δήμου και οι σκοποί τους είναι οι αναφερόμενοι στον κανονισμό λειτουργίας τους όπως ορίζεται από τα αναφερθέντα στην αρχική παράγραφο του παρόντος.

Σε καμία περίπτωση και κανένας ΔΟΠΑΠ δεν νομιμοποιείται να ζητάει χρήματα από τους δημότες του για τη χρήση των δημοτικών χώρων άθλησης, ούτε και να ρυθμίζει τη χρήση τους από σωματεία με κριτήριο προτίμηση σε κάποιο συγκεκριμένο, όποιος και αν είναι ο ιδιοκτήτης του.

Αγαπητοί συνδημότες, είναι η ώρα να συζητηθούν όλα τα παραπάνω θέματα και να γίνει αντιληπτό από τον δήμο και τον ΔΟΠΑΠ πως όσο ισχύει η συγκεκριμένη νομοθεσία που ορίζει τον κανονισμό λειτουργίας των ΝΠΔΔ των δήμων, κάθε ιδέα για προσπορισμό επιπλέον οφέλους από τους δημότες, δηλαδή εμάς, θα είναι παράνομη και καταχρηστική.

Σε μία εποχή που ο μαζικός αθλητισμός είναι ανάγκη για όλους, σε μία εποχή που η Πολιτεία πρέπει να στέκεται αρωγός και συμπαραστάτης των πολιτών, η αξίωση του ΔΟΠΑΠ για οικονομικά ανταλλάγματα εις βάρος των αθλούμενων δημοτών και η συνεχής διακριτική μεταχείριση τους ανάλογα με το με ποιο σωματείο αθλούνται,  είναι όχι μόνο απαράδεκτη και παράνομη αλλά και εντελώς απάνθρωπη και αντίθετη σε κάθε έννοια δικαίου και ηθικής.

Ακολουθεί η επιστολή όπως στάλθηκε στα μέσα