Monday, August 7, 2017

Εδώ είναι Αττική. Φαιό νταμάρι με μαύρο μέλλον

Μπητσόμπαρα, ντουσιέρες, ξαπλώστρες.
[Αν δεν τα βλέπετε, δεν έχετε όραμα]
Ένα μικρό μπουκέτο από την ανθρώπινη επίδραση στο φυσικό περιβάλλον, στα ρέματα και τις παραλίες της ανατολικής Αττικής, όσο αυτά αντέχουν και υπάρχουν ακόμα. 











Ο αναγνώστης θα πρόσεξε πως δεν υπάρχει αναφορά στα δάση της ανατολικής Αττικής. Αυτό γίνεται σκόπιμα αφού, αν στο δυσώδες "μπουκέτο" μας περιλαμβάναμε και τη γενικευμένη επίθεση των ιθυνόντων των ΟΤΑ α και β βαθμού (Δήμοι και Περιφέρεια) ή άλλων που επιβουλεύονται τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, η ανάρτηση αυτή θα αποκτούσε ουρανομήκεις διαστάσεις.

Διαβάζουμε στην επικαιρότητα όπως καταγράφεται από τα Μέσα, τοπικής ή υπερτοπικής εμβέλειας, καταγγελίες για αντιπεριβαλλοντικές ενέργειες, οι οποίες αφορούν ως επί το πλείστον παραλίες και αιγιαλούς καθώς και τις οικοδομικές λαθροχειρίες επιτηδείων επ' αυτών. Σε μία χώρα που χειμάζεται οικονομικά και ηθικά, οι λαθροχειρίες αυτές μάλλον θα εθεωρούντο αναμενόμενες, αλλά για τον νοήμονα άνθρωπο, ποτέ δεν θα εθεωρούντο φυσιολογικές ή ακόμα περισσότερο, αιτιολογημένες. Άλλωστε όλες αυτές οι λαθροχειρίες τελικά, δεν είναι "σημεία των καιρών" αφού συνέβαιναν από αρκετά χρόνια πριν, στις περισσότερες περιοχές της Αττικής (βλέπε δυτική ακτή την επονομαζόμενη και "Αττική Ριβιέρα" ή την εξωτική Λούτσα της ανατολικής ακτης). Απλά σήμερα με το πρόσχημα της ευαγγελιζόμενης "ανάπτυξης", το πράγμα έχει ξεχειλώσει. Ο κάθε ανόητος, που μοίρα σκληρή και αδυσώπητη, τον τοποθέτησε σε θώκο εξουσίας (ιιξουσίας κατά το ορθόν), νομίζει πως διαθέτει την "αναπτυξιακή δύναμη" επειδή στον ύπνο του -και στον ξύπνιο του- βλέπει σε οράματα τον εαυτό του σαν κάτι μεταξύ Bill Gates και Λουδοβίκου XIV.

Οι Μαρίκες (φωτ. Αντ. Λαζαρής)
Πέρα από τους "οραματιστές" δίχως όραμα, των ΟΤΑ (δήμων και περιφερειών), στον μακάβριο χορό της καταστροφής της φύσης, παίρνουν μέρος και άλλοι οργανισμοί, με πιο συνηθισμένους τους οργανισμούς λιμένων. Στο μπουκετάκι πιο πάνω, αναφέρεται η αντίδραση που ξεσήκωσε η ενέργεια του Οργανισμού Λιμένα Ραφήνας και της διευθύνουσας συμβούλου του, να διενεργήσει διαγωνισμό (2) για την "παραχώρηση έκτασης 240 τ.μ. της παραλίας "Μαρίκες", προκειμένου να κατασκευαστεί αναψυκτήριο 10 τ.μ. με 30 τ.μ. εξέδρες, τουαλέτες και ανάπτυξη ομπρελών/τραπεζοκαθισμάτων σε έκταση 200 τ.μ. χωρίς περιορισμούς* στη χρήση μουσικής και στο ωράριο λειτουργίας."  

Οι ερωτευμένοι αναπτυξιολάγνοι θα απορήσουν. Μα να αντιδρούν στην απόκτηση μίας επιτέλους "οργανωμένης και φιλόξενης" παραλίας που θα φέρει και κόσμο στην περιοχή αλλά και ανάπτυξη στα μαγαζιά και την τοπική κοινωνία;

Μα μικρά μου αναπτυξιακοχτυπημένα, δεν νοείται ανάπτυξη αν αυτή δεν είναι αειφόρος και αν δεν εξασφαλίζει τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος δίχως φορτίσεις, οι οποίες μπορούν να το πλήξουν ανεπανόρθωτα. Με λίγα λόγια, οι Μαρίκες δεν μπορούν να δεχτούν την "ανάπτυξη" της οραματίστριας του οργανισμού λιμένα, αφού αποτελούν κλειστό σύστημα, με ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα παραθαλάσσια δάση ή έστω ομάδα συστάδων, διαθέτει λιβάδια Ποσειδωνίας και τέλος γειτνιάζει με σχηματισμούς αμμοθινών. Άρα η ανάπτυξη που οραματίζεται ο εμπνευστής του διαγωνισμού αντιβαίνει στον πρώτο στοιχείο από εκείνα που μπορούν να χαρακτηρίσουν ως βιώσιμη μία "αναπτυξιακή" απόπειρα αυτού του τύπου.

Μεταναστευτικές οδοί
Δίπλα στις Μαρίκες εντοπίζεται η εκβολή του Μεγάλου Ρέματος. Το Μέγα Ρέμα είναι το τελευταίο ρέμα της Αττικής, από τα 55 εναπομείναντα, το οποίο έχει σημαντική και σταθερή ροή υδάτων. Αυτό συμβαίνει και λόγω του ότι εκτός από την τροφοδοσία του με νερά από τον Βαλανάρη (ποτάμι της Πεντέλης που διασχίζει το Πικέρμι) και το ρέμα Παλλήνης, τροφοδοτείται και με τα νερά του Ποδονίφτη που εξετράπη προς το ρέμα Παλλήνης με τα έργα της Αττικής οδού. 

Στάθμευση μηχανημάτων στη ζώνη του ρέματος
Το Μέγα Ρέμα αποτελεί και προσωρινό ενδιαίτημα της μεταναστευτικής ορνιθοπανίδας που διέρχεται από την βορειοανατολική  Αττική (βλ. χάρτη) στον δρόμο προς  τις νότιες χώρες. Αυτό λοιπόν το ρέμα, με τη μεγάλη σημασία για την ορνιθοπανίδα, τη διατήρηση του περιβάλλοντος της περιοχής (τα ρέματα εκτός από νερό μεταφέρουν και αέριες μάζες οι οποίες συντελούν στην ανανέωση της ατμόσφαιρας και την εξυγίανση του ατμοσφαιρικό αέρα μίας περιοχής), η τοπική ιδιωτική πρωτοβουλία, με την απαράδεκτη ανοχή του δήμου επί χρόνια, το έχει καταντήσει χωματερή και χώρο απόρριψης πάσης φύσεως αποβλήτου. Υγρού, στερεού και αερίου. Η καταγγελία που αναφέρεται στο μπουκέτο μας (3) αλλά και το δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών (4), αφορούν στη δράση ενός τοπικού χωματουργού, που θεωρώντας πως βρίσκεται στο τσιφλίκι τιυ μαζεύει σωρούς από απορρίμματα, υλικά εκσκαφών και καθαιρέσεων εντός της ζώνης του ρέματος. Υπάρχουν και άλλοι που αδειάζουν τους βόθρους τους στο ρέμα αφού "καταλήγει στη θάλασσα" αλλά και άλλοι που απορρίπτουν άμεσα ή έμμεσα, αστικά απορρίμματα εντός της κοίτης. Και σε αυτόν τον ζόφο, μειώνεται η επιφάνεια της εκβολής με οικοδομικά στοιχεία (προεκτάσεις χώρων στάθμευσης ή παρακειμένου πάρκου με αναψυκτήριο) περιορίζοντας περαιτέρω τη δυνατότητα του ρέματος να συνεχίσει να υπάρχει.

Δυσοίωνος τόπος η Ραφήνα, όπως θέλουν να τον καταντήσουν. Θαυμάσαμε τη "φιλοπεριβαλλοντική" ανάπτυξη που "οραματίζονται για τη Ραφήνα, ο δήμος και ο Οργανισμός Λιμένα της. Μέσα σε αυτό το μαύρο περιβάλλον, σε μία άλλη παραλία της Ραφήνας, στο "Μελτέμι" σχεδιάζεται η εγκατάσταση του αγωγού μεταφοράς και διάχυσης του επεξεργασμένου νερού του βιολογικού καθαρισμού που πρόκειται να κατασκευαστεί για τους δήμους Ραφήνας Πικερμίου και Σπάτων Αρτέμιδας. Η εγκατάσταση, όπως πάει θα χωρέσει και όλους τους γείτονες από Κάντζα και Παλλήνη μέχρι τον Ν. Βουτζά και ίσως και Ν. Μάκρη. Μαζεύεται δηλαδή ένας σοβαρός όγκος λυμάτων προς επεξεργασία προκειμένου να συμφέρει οικονομοτεχνικά το έργο. Εκεί λοιπόν, οι εκροές του "προχωρημένου δευτεροβάθμιου" βιολογικού δεν προβλέπεται να είναι οι καλύτερες ποιοτικά που μπορεί να πετύχει, αλλά αρκετά χαμηλότερης ποιότητας, για οικονομικούς λόγους βέβαια. Και αυτές οι εκροές που βρίσκονται εκτός ορίων για τις γνωστές μετρήσεις του ΠΑΚΟΕ, θα πέσουν στον κλειστό Νότιο Ευβοϊκό, στην παραλία Μελτέμι. Δαπανήθηκαν μέρες και μήνες συζητήσεων για να πειστούν όλοι. Προτάθηκαν ψευδολύσεις εκ των προτέρων απορριφθείσες προκειμένου να πείσουν για τις προσπάθειες του δήμου. Τελικά πείστηκαν όσοι χρειάζονταν να πειστούν. Με θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο. Οι αριθμοί και η αλήθεια τους σώπασαν και άφησαν την επερχόμενη θλιβερή πραγματικότητα να μιλήσει γι' αυτούς. Όταν πια θα είναι πολύ αργά.

Προετοιμασία για το γαρμπίλι
Ας κάνουμε και ένα βήμα βορειότερα. Ας δούμε το Ζούμπερι (1 στο μπουκέτο). Ο "επιχειρηματίας" της προς εγκατάσταση καντίνας πήρε έναν φορτωτή και έστρωσε χαλίκι μπροστά στο οικόπεδο που θα στηθεί η καντίνα. Το χαλίκι (γαρμπίλι) κάλυψε την άμμο και τα βράχια μέχρι τη θάλασσα που είναι και σοβαρό ποινικό αδίκημα. Επιπροσθέτως λίγο παραπέρα και σύμφωνα με μαρτυρίες, έχει κλειστεί με χαλίκι και ένα μικρό λιμανάκι¨.

Με λίγα λόγια η άμμος της παραλίας του Ζούμπερι εξαφανίζεται σιγά σιγά και γεμίζει με οικοδομικό χαλίκι (γαρμπίλι) που ολοένα και προχωρά με γοργούς ρυθμούς, αλλά κανείς δεν γνωρίζει και δεν έχει ευθύνη. Το γαρμπίλι σκεπάζει την άμμο, τα βράχια, το λιμανάκι και εισχωρεί και στη θάλασσα με ό,τι συνεπάγεται για το οικοσύστημα και το περιβάλλον. (πηγή: fmvoice)

Η λάσπη από τον ΧΥΤΑ μέσω του ρέματος που είχαν
εξαφανίσει από τους χάρτες
Ο βυθός στο Σέσι
 Ακόμα πιο βόρεια, στο Γραμματικό, στήθηκε η σκηνή για το ακόμα μεγαλύτερο δράμα που παίχτηκε στα πλαίσια ενός πειράματος, μίας δοκιμής πάνω στην ανοχή που δείχνει απέναντι στο ψέμα αυτός ο λαός. Το Γραμματικό δεν μπορεί να ισχυριστεί πως αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα για τις αντιδράσεις του λαού των Ελλήνων, αλλά μπορεί να ισχυριστεί πως οι κάτοικοι του δοκίμασαν πρώτοι απ' όλους τους Έλληνες, το ψέμα του ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί η μέχρι το 2014 υποψήφια περιφερειάρχης Αττικής στεκόταν στο πλευρό των κατοίκων και της κίνησης κατά  του ΧΥΤΑ Γραμματικού. Αυτό βέβαια άλλαξε μετά τις εκλογές, αφήνοντας τον κόσμο της κίνησης και γενικότερα τους ψηφοφόρους της "Δύναμης Ζωής" άφωνους. Υπήρξαν αντιδράσεις, οι ομόσταυλοι με την περιφερειάρνη, αυτοδιοικητικοί συνδυασμοί διασπάστηκαν αλλά ο ΧΥΤΑ προχώρησε. Πρόχώρησε παραβλέποντας όσα αποτυπώνονταν σε κάθε βροχή, σε κάθε καιρική μεταβολή ή απλά δίχως καμία συγκεκριμένη αιτία, ως επίπτωση στο περιβάλλον από τα έργα για τον ΧΥΤΑ. Οι αναρτήσεις (5,6,7 της δυσώδους ανθοδέσμης μας) από την παραλία Σέσι, μία μέχρι πρότινος, από τις ομορφότερες παραλίες που απέμειναν στην Αττική, είναι αποκαλυπτικές.


Πιέσεις στο περιβάλλον, εκτός από τους επίσημους φορείς και το κράτος, ασκούν και οι ιδιώτες. Αυτοί χαρακτηρίζονται απλά ιδιώτες γιατί όποιος φέρει και τιμά την ιδιότητα του πολίτη (που είναι αντίθετη από εκείνη του ιδιώτη) δεν χτίζει ούτε αυθαίρετα αλλά ούτε καταπατά δάση, δασικές εκτάσεις, παραλίες και αιγιαλούς. Τέτοιες πιέσεις εκφράζονται με τα αυθαίρετα σε πολλές περιοχές της Αττικής (Μάνδρα, Μαγούλα, Νέα Ζωή, Περιβολάκια Ραφήνας, παραλία Αρτέμιδας κλπ). Εκεί, το υπουργείο ανακάλυψε το νέο προϊόν που ονομάζεται "οικιστικές πυκνώσεις" το οποίο πουλάει εισπράττοντας με το ένα χέρι χρήμα σε "τακτοποιήσεις" και με το άλλο χέρι ψηφαλάκια με τις εξαιρέσεις από τους δασικούς χάρτες. 

Μα αυτοί είναι οικισμοί!! - Γ. Τσιρώνης, υπουργός περιβάλλοντος 
(Φεβρουάριος  2015)

Στις αττικές παραλιακές καταπατήσεις. τα επίχειρα της αριστείας τα διεκδικεί η Αρτέμιδα, η γνωστή μας από παλιά, ως Λούτσα. Η Αρτέμιδα είναι η παραλία - σκάνδαλο, η παραλία - κόλαση για τους κατοίκους της Αρτέμιδος, η παραλία ενός διαρκούς περιβαλλοντικού εγκλήματος, συμφωνα με το attikanet. Μάλιστα η Λούτσα κέρδισε και διάκριση στην "Bienalle Αυθαιρέτων" και φυσικά θα είναι από τις πρώτες διακεκριμένες και πολυβραβευμένες οικιστικές πυκνώσεις πριν ακόμα εφευρεθεί ο όρος, πριν ακόμα γεννηθεί  ο κόσμος. Ακολουθούν μερικά δείγματα (από το attikanet).

                                        Μαγαζιά - καταπατητές         
Στην παραλία Αρτέμιδος, είναι σύνηθες  να μισθώνεται για μαγαζί ένας μικρός χώρος και μετά να καταπατάται χωρίς νόμιμη μίσθωση όση παραλία ...πιάνει το μάτι τους!  Αποτέλεσμα, εφιαλτική  ηχορύπανση με θηριώδη ηχεία σε υπαίθριο δημόσιο χώρο, ανεξέλεγκτοι οχετοί με ρύπανση της θάλασσας, κακογουστιά και πολύ θράσος.                                      

Τα ....λάβαρα της αθλιότητας        
Για κάποιο μυστήριο λόγο, οι κάθε είδους "επιχειρηματίες" της παραλίας έχουν πάθος με τις σημαίες. Έτσι, έχουν τη τιμητική τους η γαλανόλευκη, αλλά και τα αστέρια της Ε.Ε και φυσικά αυτές με το ...περήφανο σήμα του κάθε μαγαζιού. Επίσης, πανύψηλα λάβαρα, που τα περισσότερα έχουν κουρελιαστεί από τον αέρα, ανεμίζουν παντού με όλες τις μάρκες μπύρας και ποτών, μηδέ εξαιρουμένου του νεοανασκαφέντος αρχαιολογικού χώρου κοντά στο Ναό της Ταυροπόλου Αρτέμιδος, που πνίγεται κυριολεκτικά από αυτή την ασυδοσία.                                            
Γήπεδα, γήπεδα, γήπεδα...        
Με πρόσχημα την  άθληση, στην Αρτέμιδα στήνονται παράνομα γήπεδα και γηπεδάκια χωρίς προγραμματισμό και νόμιμη χωροθέτηση και πάντα στο γειτονικό χώρο ή την προέκταση των παραλιακών μαγαζιών.Κανένας δεν τηρεί το νόμο 2971/2001 άρθρα 13 και 14 για έργα στην παραλία. Υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία, ώστε να προφυλάσσεται το περιβάλλον και αφορά  ό λ α  τα έργα, δηλαδή και αυτά που "βαφτίζονται" προσχηματικά,  δήθεν μη μόνιμα εξαπατώντας υπηρεσίες  και πολίτες και καταπατώντας σταθερά.  

H Bienalle αυθαιρέτων (μπορείτε να θαυμάσετε και άλλα εκθέματα σε προηγούμενη ανάρτηση της Καμένης Γης που αφορούσε τα Περιβολάκια Ραφήνας)

 Παρά τη συστηματική εξέταση της φωτογραφίας αλλά και του πραγματικού αυθαιρέτου δεν εστάθη εφικτό να κατανοήσουμε για τι ακριβώς πρόκειται καθώς και τι ήθελε να αποτυπώσει ο κατασκευαστής σε κάθε επιμέρους φάση της ανέγερσης. Τόπος: Λούτσα
Περιγραφή από το lubentv
"Δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς που βρίσκεται αυτό το εμπνευσμένο οίκημα του ρεύματος μιξεντματς-πάτσγουερκ. Στην Λούτσα. Και εάν σας φαίνεται πολύ ζαλιστική η στριφογυριστή σκάλα, σας έχουμε και ασανσέρ εξωτερικού χώρου. Credits για τα λευκά κολωνάκια σήμα κατατεθέν της Λούτσας."


Ο κος Γρηγόρης αναλαμβάνει κάθε είδους αυθαίρετες εργασίες ανέγερσης
κατοικιών σε όλη την Αττική. Λογικά έχει έδρα την Λούτσα.

Ο σύνδεσμος με αριθμό 9 στο μπουκέτο μας αφορά στην  (ΚΥΑ ΔΔΠ005159/586Β/ΕΞ) που ορίζει ότι παραχωρείται απευθείας στους ΟΤΑ «το δικαίωμα της απλής χρήσης των κοινοχρήστων χώρων αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, που βρίσκονται στα όρια της διοικητικής τους περιφέρειας».



Βέβαια δεν γίνεται λόγος ούτε για όρους και προϋποθέσεις σεβασμού στο περιβάλλον, ούτε καν για την τυχόν ευαισθησία των συστημάτων μέσα στα οποία έρχεται ο "επιχειρηματίας" να αναπτύξει την δραστηριότητα του. Ούτε φορείς ελέγχου αναφέρονται ούτε διαδικασίες. Η ΚΕΔΕ με τον ειδικών προδιαγραφών και εγνωσμένης αισθητικής πρόεδρο της, καλεί τους δημάρχους να τηρήσουν απαρέγκλιτα την ΚΥΑ. 

Με την ΚΥΑ, ειδικά για τη Ραφήνα γεννιέται άλλος ένας κίνδυνος. Τα οράματα της διευθύνουσας συμβούλου του ΟΛΡ να τα αναλάβει ο δήμος και αυτό αποτελεί πραγματική απειλή, μία οικολογική βόμβα για την πόλη και το φυσικό περιβάλλον που την περιβάλλει. Η Λουτσοποίηση (νεολογισμός που μοιάζει ταιριαστός για τις υπό ανάπτυξη παραλιακές πόλεις της Αττικής) μοιάζει πιο κοντά από ποτέ. Και αυθαίρετα έχει αλλά και παραλιακό μέτωπο. Όλα δείχνουν το δρόμο προς τα εκεί.

Λαστ μπατ νοτ λιστ (Last but not least) με τον αριθμό 10 έχουμε τη διατράνωση αυτού που διαφαίνεται ως απειλή με το προηγούμενο θέμα (το 9) δηλαδή το τι θα γίνει αν με την εφαρμογή της ΚΥΑ περάσουν οι παραλίες στην αρμοδιότητα των δήμων και πιο ειδικά στον δήμο Ραφήνας - Πικερμίου. Εκεί τα αναπτυξιακά οράματα είναι ισχυρότερα και δεν σταματούν μπροστά σε τίποτα. Υπάρχει επίσης μία συμπαγής πειθήνια στα αναφρανίλ "ανατυξιακά" οράματα του επιτελούντος χρέη δημάρχου πλειοψηφία μέσα στο δημοτικό συμβούλιο. Επιπλέον η πλειοψηφία αυτή δεν έχει καμία ανησυχία για το περιβάλλον, τις παραλίες, τα δάση, τα ρέματα, τα νερά και τον αέρα. Είναι μία πλειοψηφία πρόθυμη να εκτελέσει και το πιο ακραίο σχέδιο του δημάρχου ή του αναπληρωτή του. 

Η μοίρα της ανατολικής Αττικής δυστυχώς είναι δεμένη με την πόλη της Αθήνας η οποία μεγαλώνει, διευρύνεται και θέλει να καταπιεί όλο και περισσότερα μέρη. Στο εξωτερικό, η έντονη αστικοποίηση των μητροπόλεων επέφερε την ανάγκη διαφύλαξης και διατήρησης του φυσικού περιβάλλοντος στις πιο απόμερες πόλεις. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα του μαθήματος που έλαβαν οι κάτοικοι των μητροπόλεων από την έντονη βιομηχανική δραστηριότητα και δεν επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη. Φοβάμαι πως εδώ πρέπει να πάθουμε πρώτα για να μάθουμε αλλά επειδή δεν έχουμε πλεονάσματα φυσικών αποθεμάτων, το μάθημα μας θα είναι οριστικό και μάλιστα, μη αναστρέψιμο....

______________________________
* Τι κι αν το νομικό πλαίσιο για την παραχώρηση χρήσης αιγιαλού απαγορεύει, για παράδειγμα, να καταλαμβάνουν τα καθίσματα πάνω από το 50% της παραλίας· η πραγματικότητα που αντικρίζει όποιος επισκέπτεται τις «οργανωμένες» πλαζ είναι διαφορετική: παραλίες σπαρμένες από άκρη σ' άκρη από τα γνωστά σετ ομπρελο-ξαπλώστρας, στριμωγμένα το ένα δίπλα στο άλλο ώστε μαζί με τα σαρδελοποιημένα κορμιά να πολλαπλασιάζονται τα περιθώρια κέρδους.

No comments: